[zaloguj się]
[pdf]

NIEOBRZEZANIEC (16) sb m

nieobrzezaniec (14), nieobrzazaniec (2); nieobrzezaniec LubPs, BibRadz, BudBib (3), CzechRozm (2), SkarŻyw (2), LatHar, SkarKaz; nieobrzezaniec : nieobrzazaniec Leop (1:1), BielKron (2:1).

W pisowni łącznej (15), w rozłącznej (1).

Teksty nie oznaczają é oraz ó; pierwsze e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz ob-); drugie a jasne; -az- (1) BielKron, -åz- (1) Leop.

Fleksja
sg pl
N nieobrzezańcy
G nieobrzezańc(o)w
D nieobrzezańcowi nieobrzezańc(o)m
inne pl N a I - nieobrzezańcy

sg D nieobrzezańcowi (2). ◊ pl N nieobrzezańcy (5). ◊ G nieobrzezańc(o)w (4). ◊ D nieobrzezańc(o)m (4). ◊ N a. I nieobrzezańcy (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.; poza tym XVI w. s.v. obrzezaniec.

Człowiek, na którym nie dokonano rytualnego obrzezania (w Starym Testamencie o wyznawcach innych religii, zwykle pogardliwie); incircumcisus Vulg, PolAnt (16): LubPs hh5v; Leop 1.Reg 31/4, Eph 2/11; BibRadz 1.Reg 31/4; przeto [Saul] rzekł do Rycerzá ſwoiego/ dobiy mię bych nie był ná pośmiech nieobrzázańcom. BielKron 68, 65v, 69; iáko ſię brzydzę łożem nieobrzezáńcow/ y káżdego cudzoziemcá. BudBib Esth 14/14[15], Iudic 15/18, 1.Reg 31/4; áni do kośćiołá w ktorym byłá ſkrzyniá z tym przykazánim/ nieobrzezáńcy nie byli przypuſzcżáni/ áni ná potym mieli być przypuſzcżáni. CzechRozm 101v, 97v; dziwowáli ſię drudzy Apoſtołowie/ iſz śmiał nieobrzezáńcom ſłowo Boże przepowiádáć. SkarŻyw 536, 153; kiedy niewolnikom/ naiemnikom/ przychodniom/ y nieobrzezáńcom tegoż báránká ieść nie dopuſzcżano. LatHar 189.
Szereg:»poganin abo nieobrzezaniec« (1): Pogánie ábo nieobrzezáńcy ſpráwiedliwośći zakonney ſtrzegą. SkarKaz 310a. [Ponadto w innym połączeniu strukturalnym 1 r.]

Cf NIEOBRZEZANY, OBRZEZANIEC

ZZa