[zaloguj się]
[pdf]

NIEOCHOTA (1) sb f

e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w nieochotny); a jasne.

Fleksja
sg
N nieochota
I nieochotą

sg [N nieochota.] ◊ I nieochotą.

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI w. s.v. ochota.

Niechętny stosunek do kogoś, nieżyczliwość, wrogość: [Ale Máchábeycżyk/ widząc że ſie mu Nikánor przyoſtrſſym ſtáwi/ y ná onym zwykłym pothykániu coś ſrożey ſie okázuie/ rozumieiąc że tá nieochotá z dobrey myſli niepochodzy [intelligens non ex bono esse austeritatem istam]/ zebrawſſy máło ſwoich/ ſchronił ſie przed Nikánorem. Leop 2.Mach 14/30 (Linde s.v. ochota).]
Wyrażenie przyimkowe: »z nieochotą« = niechętnie, nieżyczliwie: Są też y ći/ ktorzy kiedy rozdawáią/ tedy z iákąś nie ochothą/ ſkąd znáć/ iż to co cżynią/ cżynią przezdzięki/ á nád przyrodzenie. GórnDworz Ii5.

Synonimy: niechęć, niechuć.

Cf NIEOCHOTNOŚĆ, OCHOTA

ZZa