« Poprzednie hasło: [OCHOT] | Następne hasło: OCHOTNIE » |
OCHOTA (200) sb f
Oba o oraz a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | ochota | |
G | ochoty | ochot |
D | ochotåm | |
A | ochotę | |
I | ochotą | |
L | ochocie | |
V | ochoto |
sg N ochota (27). ◊ G ochoty (31). ◊ A ochotę (26). ◊ I ochotą (110). ◊ L ochocie (4). ◊ V ochoto (1). ◊ pl [G ochot.] ◊ D ochotåm (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- Chęć, gotowość, życzliwość, zapał
(198)
- W przen (2)
- α. W funkcji przysłówka: ochoczo, gorliwie, z zapałem
(106)
- W przen (1)
- a. Radość, wesele; dowcip, humor (15)
- b. Żywotność, sprawność fizyczna; prędkość (3)
ochota czego (2): Wſzákże Chryſtus widząc proſte ſerce Piotrowe y ochotę cżertſwey wnim ku ſobie vprzeymośći/ [...] wprowádził go z innymi dwiemá ná gorę Tabor SkarŻyw 598; SkarKaz 45b.
ochota do czego (10): Agápius bárzo ſię zdumiewał/ widząc táką ochotę do zbieránia ſkárbow duſznych. SkarŻyw 14; Przypátrz ſię namileyſzy Chrześćiáninie/ [...] iáką ochotę y poſłuſzeńſtwo ná głos Boży [...] do ſzukánia Páná ſwego/ pokazáli SkarŻyw 26, 3, 160 marg, 194; ZapKościer 1582/32v; StryjKron 205; LatHar 250; Pleminius łákomy [...] Proſerpini Lokreńſkiey Kośćioł záwołány (Gdy go do ſtárożytnych ruſzyłá ochotá Skárbow.) złupił z pieniędzy KlonWor 10. Cf Zwrot.
ochota ku komu, ku czemu (3): Miał ták gorącą ochotę ku pozyſkániu duſz Pánu Bogu: iſz [...] po wśiách y zamkách chodził/ [...] ſercá wiernych ku miłośći niebieſkiey/ y oycżyznie zápaláiąc. SkarŻyw 212; GosłCast 8; SkorWinsz A2.
ochota w czym (2): Wſzákże z oſobnego przywileiu y woley Bożey to vcżyniłá tá Pánienka/ áby w niey Pan Bog pokazał/ iáko mu ochotá w posłudze bliznego miłá ieſt SkarŻyw 194; Záchował ná wſzytkim obycżáie święte/ wpoſłuſzeńſtwie ochotę/ w ćierpieniu ſtátecżność/ w miłośći vcżjnność SkarŻyw 371.
ochota czyja [w tym: pron poss (8), G sb i pron (4)] (12): RejWiz 131v; BibRadz I 378d marg; BielKron 247; Przetoż ia wdzięcżen będąc tey twoiey ochoty/ Poydę á doſwiádcżę też y w drugiey tey cnoty. HistLan A4; Tylko we wſzey ochocie duſze twey ofiáruy BudBib Deut 12/15; KochFr 47; ZawJeft 42; Phil C2; GrabowSet I2v, Y; GosłCast 8; TORVN budowny y bogáty wcnotę/ Tám ſzcżyrych mieſzcżan oglądaſz ochotę KlonFlis G2.
W połączeniach szeregowych (4): GórnDworz D5; RejZwierc [193]; Calep 44a; duchownym rozmyślániem przyſtoynie zábáwionemu/ męſtwá/ ochoty/ y ſercá ná wſzyſtko przybywa. LatHar 663.
W charakterystycznych połączeniach: czysta ochota, gorąca, jakakolwiek, niewymowna, osobna, pobożna, postawna, przeważna, uprzejma, wdzięczna (2), wielka (3), zbytnia; ochota posłuszeństwa, uprzejmości; ochota do bitwy, do modlitwy, do posługi, do postępowania w cnocie, do roboty, do [jakich] skarbow, do spraw rycerskich, do szukania [kogo], do zbierania [czego]; płynie ochota, rusza [kogo] (2); dosyć ochoty, pełen, więcej; przybywa ochoty; doświadczyć ochoty, doznawać; chwalić ochotę, czuć, czynić, mieć (4), oglądać, pokaz(ow)ać (ukazować) (4), uważyć sobie, widzieć, wzbudzić, zachować, zdobić słowy, znać; ochotą gotowy; ochotą cisnąć się [do czego], służyć, słynąć, spowinowacić [kogo], ustraszyć.
»męstwo a ochota« (1): Iż tego Krzyżá tákże y Podkowy: Doſtawſzy męſtwem á wielką ochotą/ Vpſtrzono potym ták ozdobnie cnotą WerKazPapr 274. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»ochota a (i) miłość« (2): RejZwierc 96v; O niewymowna ochoto/ y śmiáła miłośći/ co ćię odſtráſzyć do [!] prętkiego pátrzánia/ ná to coś miłowáłá mogło? SkarŻyw 599.
»ochota i pobudka« (1): Do cżego mi też oſobną dał ochotę/ y pobudkę Oświecony Pan Mikołay Chryſztof Rádziwił SkarŻyw A2.
»prętkość, (i) ochota« = alacritas et promptitudo Modrz (3): Tho mowi dla prętkośći y ochoty wiernych BibRadz I 378d marg; ModrzBaz 115; Calep 317a. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»serce i ochota« (2): BibRadz 2.Mach 8/21; krol wſiadł ná koń przepráwił ſie theż/ cżyniąc drugim dobre ſerce y ochotę. BielKron 406. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»ochota i wola« (1): Doſyć dobrze y ten tylko w cnotách poſtępuie/ ktory ſię grzechow śmiertelnych wiáruie/ á iákąkolwiek ochotę y wolą do poſtępowánia w cnoćie/ w ſobie cżuie. LatHar 250.
»ochotą« (3): SkarŻyw 371; Więc ſerce tákowé y myśl táką naydźieſz wáſzá kró: M. nie ieno w tym ták mężnym Rycérſtwie ſwoim ále tąſz ochotą gotowy ieſt ſtan Duchowny wſzyſtek OrzJan 111; LatHar 187.
~ W charakterystycznych połączeniach: z czystej ochoty, z prawej, z swej, z wielkiej, z wszystkiej; biec z ochoty, czynić, lecieć, mścić się krzywdy, uczyć się. ~
»z ochotą« = libenter Mącz; gnaviter Calep; cum aviditate Vulg (94): SeklWyzn b4; RejKup v5; KromRozm I I3v; A oni wnet z ochotą yedli do ſytośći LubPs R6v; Iáko wyerny ma z ochotą pilen być ſpráwiedliwośći bożey LubPs bb5 marg, I2v, O3, X2 marg, cc3; Wnet gi páni przyięłá á z nadobną ochotą/ Dáiąc mu pirwſze mieyſce miedzy oną rotą. RejWiz 26v; cżęść rozumem/ á drugą cżęść cnotą/ Ogárnieſz/ boć to wierz mi z życżliwą ochotą Nápiſano RejWiz Cc3, 170; RejFig Aa; proſzę moię namilſze rycerſtwo/ bierzćie ná ſię zbroię z ochotą/ niepzyiaćielowi [!] zá Bożą pomocą odeprzemy. BielKron 255v; [białogłowy] s táką ochothą pomagáły obrony mężom ſwym/ iż nieprzyiaciel ze ſromothą [...] odciągnąć muſiał GórnDworz Z5; HistLan D2v; każ nákármić chárthá przy fobie/ á włoż nań iáką piękną obroż/ vźrzyſz z iáką ochotą będzie ſkakał około ciebie RejZwierc 97; ten co prze kogo co cżyni/ y on też co przeń cżynią/ áby to miedzy ſobą z nadobną poſtáwą á z wdzięcżną ochotą cżynili. RejZwierc 97; Duſzycżká miła tá bieży zá cnotą/ Z wielką ochotą. RejZwierc 116, Bv, 32v, 92v, 96v, 104v (15); BiałKaz Nv; Potym ſie vćiſzyli wnet wſzyſcy z ochotą StryjWjaz C3, A3v; CzechRozm 249v; KarnNap Ev, E3v; POdźmy z ochotą/ pánu chwałę daymy KochPs 143; Y przyiął go zwielką ochotą Pátryárchá: bo znał ſławę iego SkarŻyw 166; Rozumiey z iáką dopiero ochotą ſłużył [św. Józef] małżonce ſwoiey/ y temu co nośiłá. SkarŻyw 243, A2, 14, 89, 101, 188, 225, 333; do ſwych bożkow kośćieliſk z ochotą ſię zbiegáią/ onym ofiáry oddawáią CzechEp 87; KlonŻal D2v; Wiernymći śmierć nie wádźi/ bo k rádośći prowádźi/ ten co ſtale trwa w wierze/ [...] z ochotą ſię k niey gothuie ArtKanc R19v, A15v; KmitaPsal A5v; Tulaya ſie iuſz dawno zniemala ochota PaprUp A3; Calep 459b; wierzę żebyśćie zrázu [...] porwawſzy ſie do ſzáble wáſzéy/ rzucili ſie z ochotą ná nieprzyiaćielá tego OrzJan 18; OstrEpit Av, A2; Znoś nieſzcżęſny ćiężar okrutney boleśći/ ktoryś z ochotą wpadł w błoto piekielney ſmrodliwośći. LatHar 151, [+11]v; A ći byli przednieyſzy z Teſſáloniki; ktorzy przyięli ſłowo Boze ze wſzytką ochotą WujNT Act 17/11; KlonKr Cv; niech z ochotą ćierpię/ ćieſząc ſię pewnemi obietnicámi przyſzćia y obiáwienia twego. SkarKaz 552b, )(2, 40b, 519b; CzahTr [D2]; GosłCast 29, 56, 76; PaxLiz C3, D3v [2 r.]; SkarKazSej 669b, 671a.
~ W połączeniu szeregowym (1): z tákąż też y ochotą y pilnym rozmyſłem: y práwym rozſądkiem: ty o demnie [!] dárowáne kśiążecżki przecżytaż. CzechEpPOrz **v.
W przeciwstawieniach: »z ochotą ... z narzekaniem, z przymuszenia« (2): muśieli Krolowi/ y rzecżypoſpolitey przyśięgáć/ cżego przedtym nie cżynili: tám niektorzy z ochotą rádźi to vcżynili/ á drudzy áż z przymuſzenia. NiemObr 172; Bądźćie poſłuſzni Przełożonym wáſzym/ y bądźcie im poddáni: oni bowiem cżuią/ iákoby ráchunek zá duſze wáſze dáli: żeby to z ochotą cżynili/ á ni[e] z nárzekániem. ReszPrz Av.
W charakterystycznych połączeniach: z nadobną ochotą, z niemałą, z wdzięczną, z wielką (15), z wszystką, z życzliwą; z ochotą bieżeć (zbiegać się) (2), brać [co], całować [kogo], chwycić się, cierpieć, czekać [czego] (2), (u)czynić [co] (6), dać, dobrodziejstwo (2), doźrzeć [czego], gotować się [ku komu], iść (5), jeść, krew roźlewać, kwapić się, łapać, mieć się [ku komu], mieszkanie obierać, miłować [co], mowić (powiedzieć) (3), napisać [co], okazować miłosierdzie, ozdobić [co], pasienie [czego], pilen być [czego], poddawać [czego], podejmować (podjąć) [co] (2), podjąć się [czego], podziękować, pomagać [czego], pość, pośpieszyć się, potwirdzaċ [co], powstać, przeczytać [co], przestawać [na czym], przestrzegać [czego], przychodzić, przyjąć (przyjmować) [kogo, co] (11), przywitać [kogo], przywitany, puścić [kogo], rządzenie [czego], rzucić się, skakać, słuchać [czego], służyć (6), starać się, strzec [czego], szukać [kogo, czego] (2), śpiewać [co], tułać się, uciszyć się, ułomić chleba [komu], używać [czego], winszować, wniść, wpaść w błoto, wygrywać, wysławiać [kogo], wyrażać [co], wytrwać, wyznawać [co], wziąć [co], zajechać w drogę.
»z ochotą i cierpliwością« (1): Haeretycy y inni złoczyńcy/ czáſem też z wielką ochotą y ćierpliwośćią ktoreżkolwiek męki y śmierć podeymuią WujNT 20.
»z ludzkością i ochotą« (1): Suo sermone subsequutus est humanitatem literarum tuarum, Stáką ludzkością y ochotą yął ſie k nam mieć/ yákoś ty do niego ukłádnie piſał. Mącz 386b.
»z ochotą i z pilnością« (2): HistLan A4v; káżdy z oney łáſkáwey poſtáwy Páńſkiey/ y z oney niepogromney náuki iego z więtſzą ochotą y z więtſzą pilnoſcią będzie ſie ſtárał/ áby ſie onemu pánu náwſzem przyſłużył RejZwierc 106v.
»z ochotą, (a, i) z radością (a. w radości)« [szyk 2:2] (4): RejPos 334; Z iáką ochotą/ z iáką rádością/ mamy wſzyſtki ſkutki pokory świętey/ y miłowác/ y przyymowáć/ y żywotem náſzym wyráżáć? KuczbKat 35; W rádośći mu ſlużćie/ y z ochotą/ A náwiedźcie iego cérkiew złotą. KochPs 149; StryjKron 707.
»z ochotą i uprzejmością« (1): iákoś W.M. wſzytko z ochotą y przyiaćielſką vprzeymośćią przyimował: ták nie wątpię/ iż te kśiążki [...] przyiąć będzieſz racżył. CzechEpPOrz **v.
»z ochotą a (i) weselim« [szyk 1:1] (2): LubPs V2 marg; Krzyſz noſząc święći zakonnicy pożegnawſzy świát/ z wielkim weſelim y ochotą wpuſtyniach/ po gorach/ [...] mięſzkánie ſobie obieráli. SkarŻyw 399.
»z wiarą i ochotą« (1): z wielką wiárą y ochotą tu przychodzimy SkarŻyw 131.
»z ochotą i wiernie« (1): Oyczyźnie ſwey z ochotą y wiernie ſłużyli. Prot C3. ~
ochota w czym (1): Co ácz ieſt rzecz potrzebna/ nie nieśie iednák w mowie ochotę Oratorowi táką/ iákąby ſie mógł záléćić ſłucháczowi ták zwłaſczá zacnému. OrzJan 72.
ochota czyja (1): Niekiedy záś towárzyſzek ochotę/ y rozmowy weſołe/ y inne świátá przyſmáki vkázowáł. SkarŻyw 14.
Tłumaczenie etymologii imienia jednej z Gracji (1): Euphrosyne, [...] Latine laetitia, Weſele/ Ochota/ yedna boginy z tych które Gratias zową Mącz 109c.
»wesołość (a. wesele), ochota; wesołość z ochotą« [szyk 3:1] (3;1): Fautrices voluptatum amicitiae, Gdzie prziyáźń á towárziſtwo pánuye tám weſołość s ochotą przebywa. Mącz 120a, 109c, 125c, 156a.
W połączeniu szeregowym (1): Bo [koń] wſpaniłą vrodą/ poſtáwą/ ochotą/ Przeſzedł wſzytki źwirzętá RejZwierc 183.
W połączeniu szeregowym (1): [i]áko ná przykład wźiąwſzy zdrowégo/ którychkolwiek lat będźie/ człowieká/ w którym śiłá/ kraſá/ czułość/ ochotá/ y członek káżdy/ łatwie dobré zdrowié [...] pokázuie Oczko 12v.
Synonimy: chęć, chuć, gorącość, gorliwość, gotowość, skwapliwość, uprzejmość, żarliwość, życzliwość, życzność; a. radość, wesele, wesołość; β. powab, wdzięk; b. bystrość, chybkość, czerstwość, darskość, prędkość, rączość, wartkość, żartkość.
MC