[zaloguj się]

NIEODZIANY (3) part praet pass pf

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz odziany); -a- (2) GórnRozm, KlonWor, -å- (1) WujJud.

Fleksja
sg
mNnieodziany
Anieodzian(e)go
pl
A subst nieodzian(e)

sg m N nieodziany (1).A nieodzian(e)go (1).pl A subst nieodzian(e) (1).

stp, Cn, Linde brak.

1. Nie mający na sobie ubioru; non vestitus Vulg [czym] (1): A wſzedſzy krol áby oglądał śiedzące/ obaczył tám człowieká nie odźianego odźienim weſela WujNT Matth 22/11.
2. Nie okryty (2):

W połączeniu szeregowym (1): Epimetheus [...] nie obaczył ſię [...] iż wſzyſtko niemym źwierżętom rozdał/ á człowiek niopátrżony [!] zoſtał/ [...] áno ine źwierżętá wſzyſtkie ſą dobrże opatrżone iedno człowiek ſam nagi ſtoi/ nie obuty/ nie odźiány/ bez żadney broni GórnRozm N2.

a. Nie pokryty roślinnością (1): Ale gdy Bog nie łáſkaw/ Iuż niebo miedźiáne: Ziemiá będźie żelázna: polá nie odźiáne. KlonWor 79.

Synonimy: 1. nagi, nieubrany.

Cf ODZIANY