Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEUBOGI

Następne hasło: NIEUCHODZONY »

NIEUBRANY (4) part praet pass pf

e oraz a jasne.

Fleksja

sg
m	N	nieubrany
m	A	nieubran(e)go

pl
G		nieubranych

sg m N nieubrany (1). ◊ A nieubran(e)go (2). ◊ pl G nieubranych (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Nie odziany, nie mający na sobie odpowiedniego ubrania (2)
2. Nie mający na sobie zbroi i rynsztunku wojennego, nieuzbrojony (2)

1. Nie odziany, nie mający na sobie odpowiedniego ubrania (2): pewnie on [Bóg] wzgárdzi tobą á odrzući cie też od ſtołu ſwego/ iáko niegodnego á nie vbránego goſciá wedle woley ſwiętey iego. RejPos 288v.

nieubrany w co (1): Wſſedł potym Kroł [!] chcąc oględáć gośćie ſwoie: y vyźrzał tám cżłowieká nieubránego w odzienie ſwádziebne [non vestitum veste nuptiali; nie odźianego odźienim weſela WujNT]. Leop Matth 22/11.

2. Nie mający na sobie zbroi i rynsztunku wojennego, nieuzbrojony (2): Inermis, Nie vbrány/ bez zbroye/ álbo/ który w ręku nic nie ma. Mącz 16c.

W połączeniu szeregowym (1): gdyby woyſko ták wielkie/ ludzi nieprżywykłych woiowániu / y nędzy / nieumieiętnycb/ nie ćwiczonych/ nie vbránych y po więtſzey częśći vbogich miáło iść prżez Koronę/ wniweczby ią obroćiło/ á do potrżeby namnieyby pożyteczne nie było. GórnRozm M.

Synonimy: 1. nieodziany; 2. bezbrojny, niezbrojny.

Cf UBRANY