[zaloguj się]
[pdf]

NIEPOCZEŚNIE (12) av

Zawsze w pisowni łącznej; -ſ-, -s- (8), -ś- (4).

Wszystkie e oraz o jasne.

Sł stp notuje, Cn s.v. niepoczciwie, Linde XVI(XVIII; wstawka z XVIII) – XVII w. s.v. poczesny.

1. Pozbawiając kogoś czci, szacunku; sromotnie, z hańbą; irreverenter Cn (10): A iżeá mię [matka syna] nie vcżyłá [uczciwości]/ K temu prawie przypráwiłá: Ták niepocżeśnie [na szubienicy] vmieram BierEz L4, H2; OpecŻyw 147; dźiś nie maią mie [ludzie] nizácż/ tak ijż ku więtſzey moiey hańbie/ Leż a Pochlebnik dwa pana Sżcżęściá miłośnicy/ niepocżeſnie mie z dworu wypchnęli. ForCnR A3v; BierRozm 26; Dla cżego Krákowiánie poſłáli do Wacſłáwá áby ich bronił/ ktory poſłał Tobiaſzá záſię/ ále niepocżeśnie odpędzon przez Lokietká. BielKron 367, 367, 369; Ty człowieká pokornégo ná górę ſadzaſz/ A hárdégo niepoczeſnie ná dół ſprowadzaſz. KochPs 24, 213.
2. Niezgodnie z obyczajnością; inhoneste Cn (1):
Szereg: »niepocześnie a sprośnie« (1): Yego [Kaima] dzyeći bacżąc ſpráwę yego á żywot/ że nyepocżeſnye á ſproſnye żył/ wtym go nic nye wydawáły. GliczKsiąż E2.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Turpiter, Szkárádzie/ ſzpátnie/ niepoczesnie. Mącz 470b.

Synonimy: 1. nieobyczajnie, niepoczciwie, nieuczciwie; 2. niecnotliwie, niepobożnie, niepoczciwie, wszetecznie.

Cf NIEPOCZEŚLIWIE, POCZEŚNIE

AK