Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NIEPRZYKRZE]

Następne hasło: NIEPRZYŁOŻONY »

NIEPRZYLEGŁY (3) part praet act

Oba e prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz przyły).

Fleksja

sg
m	N	nieprzyległy
m	A	nieprzyległ(e)go

pl
N	subst	nieprzyległ(e)

sg m N nieprzyległy (2). ◊[A nieprzyległ(e)go.] ◊ pl N subst nieprzyległ(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Nie znajdujący się obok w bezpośrednim sąsiedztwie; pochodzący z daleka (2)
2. Nie należący do żadnego z dwu, niezależny (1)

1. Nie znajdujący się obok w bezpośrednim sąsiedztwie; pochodzący z daleka [czemu] (2): Miáſto ieſt wielkie z drzewá budowáne/ ieſt go w okoł ná ſiedḿ mil/ ále domy y vlice nie przyległe ſobie BielKron 430; vchowai nas Panie Boze takowego [krola] bo bel zdaleka Panſtwu temu nieprzilegli/ wielkiem zbitkom y roſkoſzam przivtzoni PaprUp D2; [á gdybyſmy wźięli Krolá na^m s Pańſtwy ſwymi nam nie przyległego Sentencja C3].

2. Nie należący do żadnego z dwu, niezależny [komu] (1): Neutralis. Das der zweyen keins iſt/ unpartheniſch — Zadnemu nieprżi ległi. Calep [697]b.

Synonimy: 1. daleki, odległy.

Cf PRZYLEGŁY