« Poprzednie hasło: NIESKWAPLIWOŚĆ | Następne hasło: NIESKWAPNIE » |
NIESKWAPLIWY (9) ai
W pisowni łącznej (5), w rozłącznej (4).
e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); a jasne.
sg | ||
---|---|---|
m | N | nieskwapliwy |
I | nieskwapliwym |
sg m N nieskwapliwy (8). ◊ I nieskwapliwym (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.
nieskwapliwy na co (4): [król Władzislaw] Ná walki nie ſkwápliwy był BielKron 387; SkarŻyw 243, 557; Nieſkápliwy Pan Bog ná złośći y grzechy y owſzem mowi piſmo: Niechce/ áby kto zginął: ále rozmyśla ſię/ áby vpádły do końcá zágubiony nie był. SkarKaz 3a.
W połączeniu szeregowym (1): áby ná mnie Chryſtus pokazał/ iáko ieſt ćierpliwy/ nie ſkwápliwi/ á łácno odpuſzcżáiący/ ku náuce y pośileniu tym wſzytkim/ ktorzy weń vwierzą ná żywot wiecżny. SkarŻyw 82.
»przełaskawy a nieskwapliwy« (1): Ale przełáſkáwy á nieſkwápliwy ná zgubę y vtrátę náſzę P. niebá y ziemie/ nieoddalił od nich wedle ich záſługi miłośierdzia ſwego: ále rozmáitymi obyczáymi nápráwował ie y przjwodził do śiebie. SkarŻyw 557.
»nieskwapliwy a przewłoczny« (1): Lecż iſz nieſkwápliwy Pan ieſt/ á przewłocżny nád zgubą ludzką: dał im odwłoki ſto y dwádzieśćiá lat SkarŻyw 269.
Synonimy: cierpliwy, nieskory, przewłoczny.
Cf NIESKWAPNY, SKWAPLIWY
TZ