Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEŚLACHETNICA

Następne hasło: NIEŚLACHETNIK »

NIEŚLACHETNIE (5) av

nieślachetnie (1), nieślachetnie a. nieslachetnie (4); nieślachetnie a. nieslachetnie RejPos; nieślachetnie : nieślachetnie a. nieslachetnie [zapis -ſ-] Mącz (1:3).

Zawsze w pisowni łącznej.

Pierwsze dwa e oraz a jasne; końcowe e prawdopodobnie jasne (tak zwykle w -e; tak też w ślachetnie).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Haniebnie, niegodnie, niecnotliwie, niegodziwie; okrutnie (5)

Haniebnie, niegodnie, niecnotliwie, niegodziwie; okrutnie; flagitiose, impure, indignissime, turpiter Mącz (5): Factum indignissime, Nieſláchetnie ſie ſtáło. Mącz 89a; Tortus, quod non est rectum sed flexum, Krziwy/ też trapiony Ut Tortus verberibus Nieśláchetnie zbit/ ſtłuczón. Mącz 459b, [18c], 129b; Pátrzayże iáko niecnotliwy cżárt/tę fol Páńſką á ty zyarnká iego/ nieſláchetnie niſzcży á pſuje RejPos 338v.

Synonimy: bezecnie, haniebnie, niecnotliwie, sromotnie, szkaradzie, szpetnie.

Cf ŚLACHETNIE