« Poprzednie hasło: NIEŚLACHETNIE | Następne hasło: NIEŚLACHETNOŚĆ » |
NIEŚLACHETNIK (25) sb m
nieślachetnik (1), nieślachetnik a. nieslachetnik [zapis -ſ-] (24); nieślachetnik ArtKanc.
Zawsze w pisowni łącznej.
Oba e oraz a jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | nieślachetnik | nieślachetnicy |
G | nieślachetnika | |
D | nieślachetnikowi | |
A | nieślachetnika | |
L | nieślachetniku | |
V | nieślachetniku | nieślachetnicy |
sg N nieślachetnik (8). ◊ G nieślachetnika (1). ◊ D nieślachetnikowi (1). ◊ A nieślachetnika (4). ◊ L nieślachetniku (1). ◊ V nieślachetniku (6). ◊ pl N nieślachetnicy (2). ◊ V nieślachetnicy (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (cztery z niżej notowanych przykładów) – XVII w.; poza tym XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. szlachetnik.
W połączeniu z zaimkiem wskazującym służy jako obelga, wyzwisko dla wymienionej wcześniej postaci lub pojęcia (12): Mechá ieſt miáſto wielkie w Arábiey [...] Ten nieſláchetnik [tj. Mahomet] thám ſie vrodził s proſtych rodzicow RejAp 82, 166v; Iuż wiedzyał on nieſláchetnik [tj. szatan]/ iż tám iuż ten był co miał złámać moc iego/ á zetrzeć głowę iego. RejPos 232v, 70v, 71v, 72, [77]v, 101v, 253; gdy kto nadobnemi fárbowánemi ſłowki á oną Anyelſką poſtawką pokrywa prawdę ſwięthą/ á fáłſz á onego nieſláchetniká chce prawdą vcżynić. RejZwierc 83; Y tákże ſie potym sſtáło/ że oni nieſláchetnicy [tj. kłamliwi starcy] przenieſli ią [Zuzannę] onym fáłſzywym ſwiádectwem ſwym do mężá y do vrzędu/ y poprzyſięgli ią/ ták iż ią było iuż y ná gárdło ſkazano. RejZwierc 201 v, 202.
Synonimy: marnik, mizerak, nędznik, niecnota, nikczemnik, złoczyńca, złodziej, złośnik.
KK