[zaloguj się]
[pdf]

NIEUSPOKOJONY (7) part praet pass pf

W pisowni rozłącznej (5), w łącznej (2).

e oraz wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz uspokojony).

Fleksja
sg
mNnieuspokojony fNnieuspokojonå nN
A A Anieuspokojon(e)
pl
N m pers nieuspokojeni
subst nieuspokojon(e)

sg m N nieuspokojony (1). ◊ f N nieuspokojonå (3). ◊ n A nieuspokojon(e) (1). ◊ pl N m pers nieuspokojeni (1). subst nieuspokojon(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

W funkcji przymiotnika (7):
1. Niespokojny, będący w stanie niepokoju, w rozterce duchowej; impacatus Calep, Cn (6): Impacatus, Non pacatus — Nieuſmierzony, nieuſpokoiony. Calep 509b.

nieuspokojony w czym (1): Bo naydzieſz drugiego náwſzem nadobnie y ſpráwámi vććiwemi ozdobionego/ y doſtátkiem od Páná y inemi dáry Páńſkiemi opátrzonego/ á coż po tym kiedy myſl záwżdy będzye fráſowna á nigdy nie vſpokoiona/ ták w domowych iáko w inych poſtronnych ſpráwach. RejZwierc 106v.

Wyrażenia: »myśl (będzie) nieuspokojona« (3): Bo nie doſyć ći ná thym że [...] kto [...] dobrego mienia poććiwie nábędzie/ ieſliże go z wolną á z weſołą myſlą [...] nie vżywie. (marg) Myſl nie vſpokoiona. (–) RejZwierc 106v, 106v, Aaa4v.
Szeregi: »frasowny a nieuspokojony« (1): RejZwierc 106v cf nieuspokojony w czym.

»odmienny a nieuspokojony« (1): iedno iáko ieſt ſámo odmienne [nasze ciało]/ tákże też y przyrodzenie odmienne á nigdy nie vſpokoione w ſobie nośić muśi. RejZwierc 155.

»smutny, nieuspokojony« (1): Boſmyć ſmutni ná wſzelki cżás, nie vſpokoieni ArtKanc L7v.

2. Burzliwy, wzniecający niepokój (1): Są bowiem przećiwko Pánu Bogu bluźnirſtwá/ ſą potwarzy przećiwko ludzyom/ ſzkáráde obmowiſká álbo ſzácowánia. A ty rzecży dziwne záburzenia wſzcżynáią miedzy ludźmi. Stąd też pocżątek biorą nieuſpokoione ſwary y zwády/ zábiyánia RejPosWstaw [1103]v.

Synonimy: 1. niespokojny, nieuśmierzony, roztargniony; 2. burzliwy, niespokojny.

Cf USPOKOJONY

KK