Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEUSTRASZONY

Następne hasło: NIEUSUSZONY »

NIEUSTRZEŻONY (5) part praet pass pf

W pisowni rozłącznej (3), w łącznej (2).

Oba e oraz o jasne.

Fleksja

sg
m	N	nieustrzeżony	f	N	nieustrzeżonå	n	N
	D			D			D	nieustrzeżon(e)mu
	I			I	nieustrzeżoną		I

sg m N nieustrzeżony (2). ◊ f N nieustrzeżonå (1). ◊ I nieustrzeżoną (1). ◊ n D nieustrzeżon(e)mu (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI w.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej: Nieupilnowany (1)
II. W funkcji przymiotnika: Taki, którego nie można się ustrzec, przed którym nie można się schronić, nieuchronny, nieunikniony (4)

I. W funkcji właściwej: Nieupilnowany (1): Incustoditus. Non custoditus. Nie vſtrzezony. Calep 525a.

II. W funkcji przymiotnika: Taki, którego nie można się ustrzec, przed którym nie można się schronić, nieuchronny, nieunikniony (4): Inevitabilis. Quod vitari non potest. Nie vſtrzezoni. Calep 530b.

W połączeniach szeregowych (2): A tu ktemu ieſzcże zá żywothá ſroga á vhſtáwicżna [!] á nieuſtrzeżona pomſthá. RejPos 167, 335.

Wyrażenie: »nieustrzeżone przymuszanie i dopiekanie« (1): Peccata condicere necessitati et instantiae, Grzechy muſzeniu á nieuſtrzeżonemu przimuſzániu y dopiekániu przywłaſzczáć. Mącz 418d.

Synonimy: II. nieomylny, nieuchronny, nieuwarowany, nieuwiarowany.

Cf USTRZEŻON