[zaloguj się]
[pdf]

ROZDAWAĆ (249) vb impf

W inf -da- (45), -då- (18); -da- OpecŻyw, LubPs (2), UstPraw, OrzRozm, Mącz, BiałKat, WujJud (2), BudBib, ModrzBaz (3), SkarŻyw (2), WujNT (2); -då- GórnDworz, GórnRozm, KlonWor; -da- : -då- KrowObr (2:2), BielKron (1:3), RejPos (2:4), GostGosp (2:1), SarnStat (21:5); drugie a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie); w temacie -dåw- a pochylone (w tym 1 r. błędne znakowanie); w temacie -daj- a jasne.

W temacie praes: -dåw- (59), -daj- (34); -dåw- BierEz, OpecŻyw, PatKaz II (2), MiechGlab, BierRozm, RejPs, SeklWyzn (2), BibRadz, OrzRozm (2), BielKron (3), SienLek, RejAp, BiałKat, KuczbKat, RejZwierc (2), BielSpr (2), KochFr, PudłFr (2), ArtKanc, GórnTroas, ActReg, GrabowSet (4), KochFrag; -daj- LibLeg, RejKup, OrzQuin, BielSat, RejPosWstaw, CzechRozm, SkarŻyw (5), CzechEp, BielSjem, GostGosp, Phil, LatHar, SkarKaz; -dåw- : -daj- LubPs (4:2), KrowObr (4:1), RejWiz (2:2), Mącz (3:3), GórnDworz (2:2), RejPos (4:1), WujJud (2:1), Calep (1:1), WujNT (3:4).

Fleksja
inf rozdawać
indicativus
praes
sg pl
1 rozdåwåm, rozdaję
2 rozdåwåsz rozdåwåcie
3 rozdåwå, rozdaje rozdåwają, rozdają
praet
sg pl
1 m -m rozdåwåł m pers
3 m rozdåwåł m pers rozdåwali
f rozdåwała m an
n subst rozdåwały
fut
pl
1 m pers będziem(y) rozdawać, rozdawać będziemy
3 m pers rozdawać będą
imperativus
pl
2 rozdåwåjcie
conditionalis
sg pl
2 m byś rozdåwåł m pers
3 m by rozdåwåł m pers by rozdåwali
impersonalis
praet rozdåwåno
con by rozdåwåno
participia
part praes act rozdając, rozdåwając

inf rozdawać (56). ◊ praes 1 sg rozdåwåm (5), rozdaję (2). ◊ 2 sg rozdåwåsz (2). ◊3 sg rozdåwå (29), rozdaje (21). ◊2 pl rozdåwåcie (2). ◊ 3 pl rozdåwają (15), rozdają (5). ◊ praet 1 sg m -m rozdåwåł (1). ◊ 3 sg m rozdåwåł (42). f rozdåwała (2). ◊ 3 pl m pers rozdåwali (21). subst rozdåwały (1). ◊ fut 1 pl m pers będziem(y) rozdawać (6), rozdawać będziemy (2) SarnStat (6:2); ~będziemy (7), będziem (1) SarnStat (7:1). ◊ 3 pl m pers rozdawać będą (1). ◊ imp 2 pl rozdåwåjcie (4). ◊ con 2 sg m byś rozdåwåł (1). ◊ 3 sg m by rozdåwåł (5). ◊ 3 pl m pers by rozdåwali (7). ◊ impers praet rozdåwåno (6); -åno (5), -(a)no (1). ◊ con by rozdåwåno (1). ◊ part praes act rozdając (6), rozdåwając (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w. s.v. rozdać.

Dawać coś wielu osobom (249):
1. Dawać tak, że dający przestaje to mieć; distribuere, largiri Mącz, Modrz, Cn; dividere PolAnt, Cn; dispertiri Mącz, Cn; dare, tradere PolAnt; dispensare Mącz; profundere Modrz; dispendere Calep; didere, dilargiri Cn (80):
a. Dawać na własność lub do użytku (72):
α. Dawać własne (61):
αα. Darowywać [w tym: co (38); intransit. (15)] (60): ktory pokarm yey od byſkupa wklaſtorze dauano ten przebog ſama rękoma ſwyma rozdauala PatKaz III 143; Widas˙ gdy Swięte maluyą Iż każdému pṙzipiſuyą Abý ſię ſtym okazali Iako tu na Swieċzie ſtali [...] Marczin vbogym Płaſċz kraye Mikolay/ Złoto rozdaye RejKup t7; Też y potomſtwo yego chlebá nye ſſukáło/ Przez cáły dzyeń rozdáyąc nic im nye vbędzye LubPs K2, K2, hh2; RejWiz 30v; OrzRozm N4v [2 r.] O2; ále pánowie tego ſie z młodu vcżą/ áby vmieli rozdawáć [dobra] GórnDworz Q7, Rv, S5v, Ii5; RejZwierc 195; ſpráwiedliwość [...] nic nikomu nie wydzyera/ owſzem rzecży ſwoie właſne ſpráwiedliwie rozdáye. RejPosWstaw [212]v; ModrzBaz 55v; SkarŻyw 103; KochFr 103; ActReg 85; WujNT Luc 11/22.

rozdawać komu (18): LibLeg 11/94v; thám wiele ſkárbow pieniędzy ſrebrá złotá nábráli/ kthore Máchomet Sędziak Turkom rozdawał według zaſługi BielKron 310; W dárzech [Jagiełło] ſie nie kochał/ co miał rycerſtwu rozdawał. BielKron 387, 60, 104, 175; á wiele thych ieſt ktorzy krádną iednym/ áby drugim rozdawáli GórnDworz Ii5; Bo thák [orzeł] ſwoy ſtan chowa w mierze/ Bez potrzeby nic nie bierze/ Co názbyt inym rozdáie RejPos A2, 230v; SkarŻyw 161; CzechEp 351; PudłFr 7, 63; WujNT Act 4/35; SarnStat 430, 450, 484. Cf rozdawać komu po czym.

rozdawać komu po czym [= każdemu tyle samo] (1): tám [w przybytku] Dawid dzyáłał obiáty [...] błogoſłáwiąc wſzemu ludu/ rozdawał káżdemu po bochenku chlebá y po piecżeniey báwoley BielKron 70.

rozdawać miedzy kogo (2): Visceror, Rozdawam/ ſurowe mięſo miedzi lud. Mącz 499c, 237d.

rozdawać na co (1): Boſom chodzyl wkazdy pyątek [...] Nus czom też na mſze roſdaval RejKup g5.

Z przysłówkiem ilościowym zastępującym dopełnienie bliższe (1): Gdy wiele rozdawał/ oná Zophia karáłá go mowiąc: iużeś Kzecżpoſpolitą [!] zvbożył SkarŻyw 101.

Zwroty: »dobra, imiona, majętność rozdawać« [szyk zmienny] (5:3:2): BielKron 175; Oćiec rozdáiąc vbogim máiętność Synowi Chryſtuſa zoſtáwuie. SkarŻyw 103 marg, 143; WujNT 262; Wſzákże od tego czaſu dóbr ſtołu náſzégo My z potomki náſzémi Królámi Polſkiémi [...] rozdáwáć nie będźiemy. SarnStat 1061 [idem 1190], 95, 430, 450, 1024, 1190; [ProtJałm 10v (Linde)].

»jałmużnę rozdawać« (2): Drugie ſwięto maią zaduſzne, w kthore nawiedzaią groby ſwych przodkow cżyniącz vcżynki miłoſierne, y vbogiem iałmużny rozdawaiącz [alunt pauperes] MiechGlab 21; SkarŻyw 310.

»ubogi(e)m (ludziom), na ubogie rozdawać« [szyk zmienny] (10:1): MiechGlab 21; BielKron 139v; Otho ia moy miły Pánie połowicę wſzytkiego dobrá moiego rozdawam vbogim RejPos 348; kto zápalony miłośćią Bożą/ hoynie ná vbugie [!] máiętność rozdáie/ ſkarb dziátkom wielki zbiera. SkarŻyw 143, 103, 135, 230, 310, 472, 496; WujNT 262; [ProtJałm 10v (Linde)].

»wszystko rozdawać« (1): Iedno gdy [chory] ſobie nie tuſzy/ theraz ſię ſtára o duſzy/ wſzyſtko prze Bog rozdawa ArtKanc O4v.

Przen (2):

rozdawać komu (1): thymći [tj. dobrym] iedno ſłończe w rádośći ſwey ſwieći/ á ziemiá hoyne á pobożne pożytki rozdawa. RejZwierc 132v.

Zwrot: »jałmużnę rozdawać« (1): A drugiego [maszkarnika] precż wypchną/ drugiemu náłáią/ Drugim cżáſem y kijem iáłmużnę rozdáią. RejWiz 19.
ββ. Trwonić [intransit.] (2): Aleć pysznego nakłady Zawżdy przeciągają dochody: Na mnogie strony rozdawają BierRozm 20; Bo ktorzi ludźie ſwowolnie á roſpuſtnie żywą/ ći muſzą wiele vtrácáć/ y hárdźie rozdáwáć ModrzBaz 55v.
β. Przekazywać tym, którym to przysługuje, rozdzielać (11): tedy Káſztellan ma poſłáć/ z woyſká do wśi bliżſzych/ ktorzy máią rozdáwáć potrzeby UstPraw D2v; Zywność do woyſká noſzono [...] y rozdawano według zaſług BielSpr 14v; Dźienny groſz wſzytkim iednáki ktory goſpodarz rozdáie SkarKaz 549b.

rozdawać do czego (1): Młoto áby rządnie ſzło/ y ták nim karmić/ komuby to ſłuſznie miáło bydź dawano: á do drugich folwárkow gdy go trzebá/ też rządnie rozdáwáć. GostGosp 136.

rozdawać komu (3): GostGosp 152; tedy ſam Káſztelan do bliſkiéy wśi ſługi ſwé [...] poſłáć ma: którzy potrzeby wſzyſtkim tym/ którzy po nie poiádą/ rozdáwáć będą SarnStat 302. Cf rozdawać komu ku czemu.

rozdawać komu ku czemu (1): A iżby ie [pieniądze] oddał w ręce tym ktorzy ſtáli nád robotámi w Koſćiele Páńſkim/ A oni áby ie záſię rozdawáli rzemieśnikom ku napráwie tego co ſię było poobaláło około Koſćiołá Páńſkiego. BibRadz 2.Reg 22/5.

rozdawać miedzy kogo (2): w ich moc porucżyłem rozdáwáć obroki miedzy bráćią ich. BudBib 2.Esdr 13/13; ModrzBaz 117.

Zwroty: »jałmużny rozdawać« (1): gdyby Diákonowie mieli byli tylko ſtołom poſpolitym ſłużyć/ iáłmużny rozdáwáć/ y vdźieláć káżdemu żywnośći y odzienie według potrzeby iego. WujNT 419.

»rozdawać do rąk [czyich]« (1): Ale ie [złoto] robotnikom dawano/ á (oni) nimi náprawowáli dom Iehowy. A nie brano licżby od onych mężow/ ktorzy ono śrebro rozdawáli do rąk robotnikow [ut darent facientibus opus] BudBib 4.Reg 12/15.

b. Powierzać do wykonania (3):

rozdawać do czego (1): Libraria – Szafarka ktora do przedzenią rozdawa. Calep 601a.

cum inf (2): A potym popiſawſzy wagi/ rozdawáć prząść porządnie GostGosp 52, 52.

** Bez wystarczającego kontekstu (4): Distribuo, Rozdáyę/ podźielam/ rodźielam [!]. Mącz 464a, 281d, 289a; Dispendo – Rozdaię. Calep 331a.
2. Udzielać tego, czym się rozporządza [w tym: co (76)] (78):
Przen (6): [Ezop] Przypowieśći dziwne gadał/ A w nich ſwą mądrość rozdawał BierEz F2v; proſząc áby mu [apostołowie Szymonowi Magowi] theż dáli tákiego duchá ſwiętego/ áby też tákie cuda dzyáłał á duchá ſwiętego rozdawał BielKron 142; RejPos 338v.

rozdawać komu, czemu (2): Mánichei odſzcżepieńcy byli tego mnimánia/ iż iedná ieſt duſzá ktora ſwe cżęśći ciáłom rozdawa. BielKron 127v; ſtáią ſie tácy/ niegodnemi áby tego błogoſłáwieńſtwá/ kthore miłość ſwym poddánym rozdawa/ doſtąpić mieli. GórnDworz Ll2.

a. Powodować; przen [miedzy kogo] (1): iáko świát [...] przycżyny gęſte do rozmáitych żáłośći/ miedzy ludzi rozdawa GrabowSet A3.
b. Dawać terytoria we władanie lub w użytkowanie (8): V Rzymian trzymał ieden cáłą Prowincyą/ [...] Tám było co rozdawáć/ było o co prośić KlonWor 13.

rozdawać komu (6): RejPos 37; StryjKron 56; V Rżymian onych dawnych/ gdy wielkość ludźi miáſtu ćięſzka bywáłá/ [...] wnet náznáczono trżech mężow/ ktory nálazſzy mieyſce/ onę wielkość ludźi tám záwodźili/ y role iem rozdawali GórnRozm K4. Cf rozdawać komu ku czemu.

rozdawać komu ku czemu (3): Mieli záſię ſwoie kſiążętá/ ktorym rozdawáli kráiny puſte ku budowániu zamkow BielKron 343v, 390v; StryjKron 612.

rozdawać miedzy kogo (1): gdi Rzymiánie ſwiát poſiadáli/ tedy miedzy hetmány miáſtá/ zamki/ y kráiny rozdawáli RejZwierc 172.

c. Nadawać stanowiska, przywileje itp.; distribuere Modrz, JanStat; metiri Mącz (33): RejWiz A2; GDy Krol herby rozdawał/ ieden też oń prośił RejFig Cc3; ktorego [Waleriusa Grakkusa] przed tym byli Zydzi oſkárżyli do Ceſárzá/ iż nád wolą Ceſárſką biſkupſtwá rozdawał w Ieruzálem BielKron 140; Mącz 219c; GórnRozm M4; PaprUp I4v; WAKANCIE Y KADVKI, ná początku Séymu rozdawáć SarnStat 30; Vrzędy Kánclérzkié, ná Séymie Wálnym Król ma rozdáwáć. SarnStat 318, 318.

rozdawać komu (19): Imiona litwie iako rozdawano. [Cf przeto kazał krol lud wſzytek na gromady rozdzielić, [...] á tak każdey gromadzie dał imię poſpolite 87] MiechGlab **; KrowObr 119; co on [Mojżesz] zá moc ma álbo práwo rozdawáć komu wiecżne kápłáńſtwo álbo dzyedzicżne BielKron 40v, 385; RejAp 145; przedſię ſie im chce áby im [Bóg] rozdawał vrzędy/ zwirzchnośći/ y ine porucżeńſtwá ſwiátá tego. RejPos 316v; ModrzBaz 115; NiemObr 63; PaprUp I3v; Phil R; Kánclérztwo/ Podkánclérztwo/ Márſzałkoſtwo/ y inné Vrzędy Dworſkié będźiem rozdáwáć ludźiom godnym SarnStat 910, 70, 71, 75, 309, 317 (9).

W charakterystycznych połączeniach: rozdawać biskupstwa, dostojeństwa (3), dygnitarstwo, godności, herby (3), imiona, kaduki, kanclerztwo (podkanclerztwo) (3), kapłaństwo, kasztelaniją, marszałkostwo (2), opactwa, przywileje, urzędy (14), wakancyje.

Szereg: »dawać i rozdawać« (4): A ták we wſzyſtkich źiemiách króleſtwá náſzégo będźiemy dáwáć y rozdáwáć [dostojeństwa] SarnStat 35 [idem (3)], 70, 181, 891.
Przen [czemu] (1): Pátrzayże ácż ten rozum przy duſzy zoſtawa/ A tá z nim inym ſmyſłom vrzędy rozdawa. RejWiz 171.
d. O Bogu, bogach pogańskich lub innych siłach uznawanych za nadprzyrodzone, zwykle: udzielać łask (31): Wyelykyey Ordi wyelkiego Czarza Sahibkyereya ſlowo. poczynamy ymyeniem wielkiego boga ktori ſzczescze roſdaye. LibLeg 10/95; Alić ich wielé mnięma/ że by śię w nich [ceremoniach itp.] pán bóg barzo kocháł/ żeby [...] zanie żywot wieczny rozdáwáł MurzNT 73v; LubPs bb5v marg; KrowObr 55v; Vmieiętność y dowćip hoynie rozdawa [distillavit] mądrość BibRadz Eccli 1/18; BielKron 65; GórnDworz Ff; RejPos 314; GDy Bog rozum rozdawał wcżás náſzy tráfili PaprPan Ov; SkarŻyw 325; GórnRozm N; lecż wſzytek ſkutek iego wieku W ręku wſzechmocnego: ten rozdawa Iáko chęć ku ſobie w kim vznawa GrabowSet C2, B4; KochFrag 22; WujNT Yyyyy2.

rozdawać komu, czemu (też żywotne) (15): Kiedy Pan Bog wſzytko ſtworzył/ Zywiołom ſwoy rząd vłożył/ Dáry źwierzętom rozdawał/ Ktoregoby kto pożądał. BierEz P3v; ta panna wſzytkyem pokornym dary boſkye rozdaua PatKaz II 49v; RejPs 139v; Ten co tu cyáłu káżdemu pokármy rozdawa/ W ſwiętey á w hoyney dobroći yuż wyecżnie zoſtawa LubPs dd5v, H2v, cc6v marg, ff2v; OrzQuin Fv; Prawdáć iż Słońce/ Myeſyąc/ Gwiazdy/ ku żywotu á ku rodzeniu wielką moc máią [...]. Táko też y źwierzętom żywot rozdawáią SienLek 30v; RejPos 330; BiałKat 198v; RejZwierc 141v; Poniewaſz on [Chrystus] ſłużebnikom ſwym/ nie dla tego tálentá ſwe rozdáie/ áby ie wźiąwſzy od niego zákopywáli CzechRozm 215; TAk wielkie dobro/ o wiecżna Miłośći/ [...] Niebu y Duchom ozdoby rozdawa GrabowSet X2. Cf Zwrot.

Zwrot: »w dziedzictwo rozdawać [komu]« (1): Iáko kiedy nawyzſzy Pan w dzyedzictwo rozdawał/ Zyemię narodow pogáńſkich/ ludu ktory obrał LubPs gg4.
W przen [w co] (1): Ale to iego [Chrystusa] rzecż ieſt rozdáwáć ſkromność/ cichość/ pokorę/ á miłoſierdzye w ſercá ludzkie RejPos 314.
3. Wręczać, podawać; dare Vulg (66):

rozdawać co (9): Tu ſie ony pánienki nadobnie kłániáły/ Chodząc ony przyſmáki dziwne rozdawáły. RejWiz 27.Cf rozdawać co komu.

rozdawać komu (9): [o obrzędach przy święceniu wody przez katolików] Toſz dopierko ſámi naprzod tzerpaćie/ á potym drugim ludziom rozdawaćie KrowObr 73.Cf rozdawać co komu.

rozdawać co komu (8): BierEz B, Bv; OpecŻyw 52v; KrowObr 96v [2 r.]; RejPos 183v; Owcom po garści wełny użynał przy głowie, Co Grekom i Trojanom przedniejszym posłowie Koleją rozdawali KochMon 29; A wźiąwſzy ono śiedmioro chlebá/ y ryby/ y dźięki vczyniwſzy złamał/ y dał vczniom ſwoim/ á vczniowie rozdawáli ludźiom. WujNTMatth 15/36.

a. Podawać wiernym eucharystię, też chleb i wino apostołom podczas ostatniej wieczerzy [w tym: co (42), kogo (Chrystusa) (1); intransit. (12)] (56): OpecŻyw 90; SeklWyzn a3v, Ev; nietzyniemyć my Páná Kryſtuſa kácerzem/ choćia ná on tzás pod dwiemá oſobámi vſtáwił y rozdawał [Najświętszy Sakrament]/ áni teſz Apoſtołow iego choćia ták rozdawáli KrowObr 204v, 179, 205v, 206; Leop *A3v; Iedzćie: to co rozdáię/ mowi Chryſtus/ ieſt ćiáło moie. SkarŻyw 337; SkarKaz 156a.

rozdawać komu (19): Patrz téż iako ſwą ręką apoſtolom chleb rozdáwá roſkazuiątz ijż by rozdáwáli wſſytkim ſſcżodrze OpecŻyw 53; SeklWyzn Ev; KrowObr 205v; RejPos 80v, 87v; RybGęśli B4v. Cf Zwroty.

W połączeniach szeregowych (7): Cżyńćie/ to ieſt/ poświącayćie/ ofiáruyćie/ iedzćie/ rozdawayćie. WujJud 179v, 147v, 148v, 178; ktory [Chrystus] ſam śiebie dla nas poświąca/ łamie y rozdáie. WujNT 765, 287.

Zwroty: »ciało (i krew) rozdawać« [w tym: komu (11)] [szyk zmienny] (24): PatKaz II 44v; tedyć by y inſzy kapłani grzeſzyli. gdy lvdziam ciało boże rozdawią [!]. SeklWyzn Ev, c2v [4 r.], c3; SeklKat L2v; A bátzyſz iuſz kędy Pan Kryſtus proſthym ludziom pod obiemá oſobámi ćiáło y krew ſwą rozdáwáć roſkazał KrowObr 202v, 201v [2 r.], 203; BiałKat 306, 326; WujJud 149v, 150, 150v, 178, 264; LatHar 520; Iż miáſto onych wſzytkich ofiár y obiát ſtárego teſtámentu/ ćiáło iego teraz ofiáruią/ y pożywáiącym rozdawáią. WujNT 773, 175, 419.

»[komu] ku pożywaniu rozdawać« (1): kazał im [...] poświęcáć chleb w ćiáło/ á wino w krew: ofiárowáć/ pożywáć/ y innym ku pożywániu rozdáwáć. WujNT 287.

»sakrament, świątości rozdawać« [w tym: komu (4)] (6:3): KrowObr 205v; iż kápłanowi ktory ſwiątośći rozdawa/ nieſłuſzna rzecż żonę mieć BielKron 232v; BiałKat 381v; KuczbKat 170; WujJud 227v; SkarŻyw 319; iż Pan roſkazał/ áby Sákráment pod oſobą chlebá rozdawano wſzytkim: á nie pod oſobą winá. WujNT 607, 297, 615.

4. Wyznaczać, przydzielać; distribuere Modrz [co] (12): BielKron 401v; Hetman wielki Roty rozdáwa y Rotmiſtrze popiſuie. BielSpr 70; ná Hetmáná należy [...] ſtraż dźienną zákázowáć/ á nocną koleią rozdáwáć ModrzBaz 115; SarnStat 44; [AktaSejmikPozn 1590/139].

rozdawać komu (3): BielSpr 29; Tákże źimie Hetman léże wſzyſtkim ma rozdawáć wedle zdánia ſwégo SarnStat 435.Cf Zwrot.

Zwrot: »rozdawać (h)asło« [w tym: komu (1)] [szyk zmienny] (6): tákież nam wodz káráwany rozdawał Aſło iako w woyſce. BielKron 456; Tesserarius, Który hásło rozdáye. Mącz 452a; BielSat L3; BielSpr 12v, 70v; BielSjem 25.
5. Udzielać posług religijnych [co; w tym: komu (10)] (12):
a. Udzielać sakramentów (6): PLeban powſzednią ſpowiedź gdy chłopom rozdawał/ W ten cżás go wrobl latáiąc ná łyśinę oſrał RejFig Aa8.
Zwrot: »świątość, sakrament rozdawać« (2:1): Tu iáſnie ſłyſzyſz/ iż świąthość pomázowánia Oleiem świętym Apoſtołowie niemocnym rozdawáli BiałKat 381v; KuczbKat 120; [jeżeli wiara zaczęła się od Lutra, to dotychczas] fałſzywie chrzcżono/ fałſzywie Sákrámentá rozdawano ReszPrz 99.
Szereg: »rozszafować a rozdawać« (1): Gdyż Pan náſz Iezus Kryſtus krzeſt ſwięty iedno ludzkim narodem [!]/ á zwłaſzcżá wierzącym/ rozſzáfowáć á rozdawáć roſkazał zwolennikom ſwoim. RejPos 348v.
α. Wyjątkowo o akcie jednorazowym (1): Tegoż dniá w małżeńſtwo ſwięte Włádźiſław z Edwigą krolewną wſtąpił ktore im rozdawał Arcybiſkup Gnieznieyſki. BielKron 381v.
b. Udzielać odpustów (6): RejWiz 160v; Leo papież [...] vſtáwił [...] y inne odpuſty/ powyádáiąc iż Papyeż ieſt namiáſteks. [!] Piotrá/ [...] máiąc moc takie dáry od bogá rozdáwác [!]/ ktore ſą pożytecżne nietylko żywym ludzyem ale y vmárłym w cżyścu będącym. BielKron 194v.
Zwrot: »odpusty rozdawać« (4): tzemu ie [obrazy] ſwięćićie y odpuſty tym ludziom rozdawaćie/ ktorzy klękáią przed nimi? KrowObr 113, 219v; BiałKat 174; WujNT 627.
6. Przekazywać swoją wolę, ustanawiać [co] (1):

W połączeniu szeregowym (1): Izali [Chrystus] kiedy iákie vſtáwy/ Dekretały/ y Reguły rozdawał/ vſtáwiał y trzymáć roſkazował? KrowObr 129v.

Formacje współrdzenne cf DAĆ.

Cf ROZDAJĄCY, ROZDAWAJĄCY, ROZDAWANIE, ROZDAWANY

KW, (LWil)