[zaloguj się]
[pdf]

OBCIĄŻAĆ SIĘ (4) vb impf

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 obciążam się
3 obciążają się

praes 1 sg obciążam się (1). ◊ 3 pl obciążają się (2). ◊ part praes act obciążając się (1).

Sł stp brak, Cn s.v. obciążam, Linde brak.

1. Wkładać na siebie ciężar; se onerare Modrz [w tym: czym (2)] (3): [Turkowie] zbroią ſie wielką nie obćiążáią. BielKron 259v; Gravo – Obcziaząm. Obcziazam śie. Calep 465a.
a. Powodować (przez nadmierne jedzenie) poczucie ciężkości wewnątrz ciała [czym] (1): A iáko ći/ ktorzi ſię rozmáitemi pokármy y napoymi obćiążáią [cibis varris potionibusque sese onerant]/ ẃięcey mdlą niżli pośiláią moc żołądkowę: ták też y ći/ ktorzi/ biorą ná ſie wiele rozmáitych vrzędow/ [...] mdlą śiły ſwoie ModrzBaz 45.
2. Podejmować nadmierne trudy (1): áby [...] dármo ſie przed máieſtat náſz nie trudźili/ obćiążáiąc ſie pracámi y nakłády [laboribus et impensis sese gravando JanStat 646]. SarnStat 536.

Formacje współrdzenne cf CIĘŻYĆ.

LW