[zaloguj się]
[pdf]

OBDAROWANY (12) part praet pass pf

obdarowany (7), obdarowan (3); obdarowany a. obdarowan (2).

Oba o oraz pierwsze a jasne. ◊ W formach złożonych -an-. ◊ W formach niezlożonych -ån, -åna.

Fleksja
sg
mNobdarowan fNobdarowåna, obdarowanå, obdarowan(a) nNobdarowan(e)
A Aobdarowaną A
pl
N m pers obdarowani
A m pers obdarowan(e)

sg m N (praed) obdarowan (1) HistRzym. ◊ f N (praed) obdarowåna (2), obdarowanå (1), obdarowan(a) (2); -a BiałKat; -a : -å OpecŻyw (1:1). ◊ A obdarowaną (2). ◊ n N obdarowan(e) (1). ◊ pl N m pers obdarowani (2). ◊ A m pers obdarowan(e) (1).

Sł stp s.v. obdarować, Cn, Linde brak.

Składnia dopełnienia sprawcy, obdarowany od kogo (3).

1. Któremu coś podarowano (przeważnie o niematerialnych darach wielkiej wartości) (10): A Gwido wſzytko krolowi powiedział iáko iego Stároſtá wpadł był w doł ze lwem z máłpą y z wężem/ á iż ie on z dołu wyćiągnął/ á iáko zá zapłáthę od Sthároſty był bárzo vbit/ á iáko lepák odelwá/ y máłpy/ á wężá był obdárowan. HistRzym 68v.
a. O darach nadprzyrodzonych pochodzących od Boga [czym] (9): PatKaz I 9; WujJudConf 95; Gdyż nic inſzego nie ſą/ iedno ktorzy nád inſze ſą obdárowáni oſobliwym iákim obiáwieniem RejPosRozpr c2.

W charakterystycznych połączeniach: obdarowany objawieniem, przywilejem, sprawiedliwością.

Wyrażenie: »[jakim] darem, upominkiem obdarowany« (2:1): PatKaz II 28v; BiałKat 228v; Zwano też niekiedy Prorokmi męże mądre á bogomyſlne/ oſobliwym dárem wykłádánia piſmá obdárowáne RejPosRozpr c2.
W przen [czym] (3) Z laſki pochodzi boga vżywanijé/ ktorym wolá naſſa będzie obdarowána OpecŻyw 187, 187; [poczęcie Panny Maryi] oſobnym przyuyleyem obdarouane oth pana boga PatKaz II 65v.
2. Otrzymany w darze (2):

W przeciwstawieniu: »obdarowany... własny« (2): A przeſto nie ſwięći ludzie vmárli/ ktorzy ſwey właſney ſwiątośći niemáią/ iedno tylko obdárowáną z łáſki máią/ ſą iednatzámi y przytzyńcámi náſzymi KrowObr 210v, 210v.

Synonimy: 1. obdarzony; 2. dany, darowany, darowny.

Cf OBDAROWAĆ

LW