Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OBERZNIENIE

Następne hasło: [OBESCHŁY] »

OBERZNIONY (3) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają ó oraz é; pierwsze o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w oberznąć).

Fleksja

sg
m	N	oberzniony	n	N	oberznion(e)

pl
N	subst	oberznion(e)

sg m N oberzniony (1). ◊ n N oberznion(e) (1). ◊ pl N subst oberznion(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. oberznąć.

Znaczenia

Obcięty, odjęty ostrym narzędziem (3)

Obcięty, odjęty ostrym narzędziem (3): A ieſli by rzecz krádźiona mniey niż trzy złote ważyłá á kradźieſtwo by ſye sſtáło we dnie/ v Prągi ma być bit/ y włoſy máią być oberznione GroicPorz kk; Semiputatus – Wpołi oberznioni. Calep 965b; [zápráſowawſzy oberznione kśięgi tęgo/ pomáżyſz im kráie białkiem SienHerb 586b].

Szereg: »oberzniony i obbity« (1): á będą poderźnione gáłąſki iego [krzewu winnej latorośli] ſierpámi: á co zoſtánie/ będzie oberźnione y obbyte [abscidentur et excutientur]. Leop Is 18/5.

Synonimy: obcięty, obrzezany, odcięty, oderzniony, odjęty, okrojony, ścięty, ucięty, urzezany.

Cf OBERZNĄĆ