« Poprzednie hasło: [OBIDNY] | Następne hasło: 2. OBIEC » |
1. OBIEC (14) vb pf
o oraz e jasne.
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | f | obiegła | m an | |
n | obiegło | subst | obiegły |
praet 3 sg f obiegła (9). n obiegło (3). ◊ 3 pl subst obiegły (2).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w. s.v. obbiedz.
»wkoło obiec« [szyk zmienny] (4): Ambianá miáſtho w Pikárdyey/ [...] przeto że ie wodá w koło obiegłá/ zwano ie przed tym Sámmonobria BielKron 281; Skáły/ gory/ ktore miáſto obiegły w koło/ ſą miáſtu zá obronę niemałą. BielKron 282v, 366, 431.
»zewsząd, wszędy obiec« (2:2): Tenże wyſep [...] dzis przekopem Sarmathowie zową/ bowiem woda zewſząd one miaſta obiegła iakoby przekopa [quoniam aquae circumdederunt eam et protegunt tanquam fossata aquis]. MiechGlab 73; PEloponezus [...] prawie zamek á mur wſzytkiey źiemie. Thę inſułę wſzędy morze obiegło okrom iedney ſtrony BielKron 272, 292v; Insula, Wyſpá którą ze wſząd wodá á zwłaſzczá morze obiegło. Mącz 171c.
Synonimy: okrążyć, opasać, otoczyć.
Formacje współrdzenne cf BIEŻEĆ.
Cf OBIEGŁY
AS