[zaloguj się]
[pdf]

OBLEŻENIEC (15) sb m

obleżeniec (11), oblężeniec (4); oblężeniec StryjKron (3); obleżeniec : oblężeniec BielKron (11:1).

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
pl
N obleżeńcy
G obleżeńc(o)w
D obleżeńc(o)m
A obleżeńce, obleżeńcow
I obleżeńcy

pl N obleżeńcy (7). ◊ G obleżeńc(o)w (1). ◊ D obleżeńc(o)m (1). ◊ A obleżeńce (4), obleżeńcow (1) BielKron (4:1). ◊ I obleżeńcy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Ten, kto został okrążony, otoczony przez nieprzyjaciela (15): Przećiw ktorym [Turkom] poſłał Philip/ y Papież Pius cżwarthy ludu niemáło/ áby obleżeńcow rátowáli BielKron 239; Máchometh iáko pies wśćiekły kazał wſzythkim bez przeſtánia ku ſzturmu iść á dobywáć co naſilniey/ máiąc iuż zá mdłe obleżeńce BielKron 250, 247v [2 r.], 248 [3 r.], 249v, 251, 252 (12); pod Zamkiem Boleſławcem nád rzeką Proſzną w mocnym mieyſcu leżącym/ ſiedḿ lat Polacy leżeli/ áż ſię ná oſmy rok oblężeńcy podáli StryjKron 502; Przyſłał też potym Swidrigieł do Krolá chcąc tráctowáć o przymierzu/ ále nie z ſercá/ tylko áby woynę odwlokł/ á oblężeńcom ná Lucku pomocy dodał StryjKron 572, 738; [Oblężeniec/ obſeſſus. Volck Nnn 3v].

W charakterystycznych połączeniach: oblężeńcy (od)bili się (2), bronili się, odstrzelawali, (miasto) podali (2), spracowali się, uderzyli; obleżeńcow głodem umorzyć, ratować (2); obleżeńcom pomocy dodać.

Synonim: obegnaniec.

Cf OBLĘŻONY

DDJ