[zaloguj się]
[pdf]

OBŁĘDZAĆ SIĘ (4) vb impf

sie (3), się (1).

W inf: obłędzać się (1). ◊ W pozostałych formach: obłądz-.

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); a jasne.

Fleksja
inf obłędzać się
indicativus
praes
sg
3 obłądzå się
conditionalis
sg pl
3 m by obłądzåł się m pers
n subst by się obłądzały

inf obłędzać się (1). ◊ praes 3 sg obłądzå się (1). ◊ con 3 sg m by obłądzåł się (1). ◊ 3 pl subst by się obłądzały (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. obłądzać się.

1. Schodząc z właściwej drogi błąkać się, błądzić; errare PolAnt [od kogo, czego] (2):
W przen (1): [Krystus mdłym owieczkom swoim] poſtánowił páſtherze á ſzáfárze [...] áby ich ſtrzegli áby ſie nie obłądzáły od oney ſpołecżney trzody RejPos 122v.
Przen (1): Aby thák dom Izráelſki iuż dáley nie obłądzał ſię odemnie [Vt non errent vltra domus Israel non euntes post me] á iżby ſię więcey nie oſzpećił we wſzytkich przewrotnośćiách ſwoich BibRadz Ez 14/11.
2. Mylić się, popełniać błędy; przen (2): my ktorzy ſie krześćiány być ozywamy [...] ni do cżego inego wiáry náſzey obowięzowáć nie mamy/ áni iey ná żadnych náſzych rozumiech/ ktore ſie záwżdy obłędzáć muſzą [...] záſádzáć mamy RejPos 88.
Szereg: »obłędzać się a mylić« (1): Bywa też y to cżęſtokroć/ iż iáko ine ſmyſły náſze/ thák y wzrok ſie obłądza/ á myli/ mnimáiąc áby tho było cudne/ czo cudne nie iesth GórnDworz Ll7v.

Synonimy: 1. błąkać się, tułać się, włoczyć się; 2. mylić się, omylać się.

Formacje współrdzenne cf BŁĄDZIĆ.

JB