[zaloguj się]
[pdf]

OBMYTY (6) part praet pass pf

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-).

Fleksja
sg
f Aobmytą
Lobmyt(e)j
pl
N m pers obmyci
A m pers obmyt(e)
subst obmyt(e)

sg f A obmytą (2). ◊ L obmyt(e)j (1). ◊ pl N m pers obmyci (1). ◊ A m pers obmyt(e) (1). subst obmyt(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: obmyty czym (3), przez co (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Z którego usunięto brud przy pomocy wody lub innych cieczy, oczyszczony; przen: oczyszczony duchowo, usprawiedliwiony (6): Naprzod go/ [...] cżárt obżáłował zgrzechow po Chrzćie vcżynionych: ále nie wygrał: [...] drugi raz ſię kuśił/ wymiatáiąc mu ná ocży grzechj wzakonie pełnione. lecż y tu nie wjgrał: bo ie profeſſyą ábo śluby zakonnemi obmyte widział SkarŻyw 333.

obmyty z czego (2): przypomina figurę ocżyſcyenia ſerdecżnego trądu/ s ktorego przez gorzką ſkruchę obmyći bywamy. LubPs N4 marg; SkarŻyw 270.

Wyrażenie: »obmyty krwią Baranka (a. bożą)« [szyk 1:1] (2): A my licząc ſye Krześćijánmi háńbimy Oyce ſwe/ ludźie obmyte krwią Báránká niewinnego. OrzRozm M3; duſzę tak piękną ze chrztu ś. krwią Bożą obmytą ſzkárádzie grzeſząc/ pomázáła SkarŻyw 312.
Szeregi: »obmyty i ozdobiony« (1): ábych vmiał poznáć proch ſwoy y niedoſtátki ſwoie y ſzpetność ſwoię: ktoram [!] piękny obraz twoy zmázał/ y duſzę ná chrzćie ś. obmytą y ozdobioną poſzpećił. SkarKaz 353a.

»odnowiony i obmyty« (1): Tedy Noe z ſwemi mieſzkáć na ziemi iuſz odnowioney y z złości obmytey pocżął. SkarŻyw 270.

Synonim: oczyściony.

Cf OBMYĆ, OMYTY

MC