OBOJCZYK (13) sb m
Oba o jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
obojczyk |
|
A |
obojczyk |
obojczyki |
I |
obojczyki(e)m |
|
sg N obojczyk (11). ◊ A obojczyk (1). ◊ I obojczyki(e)m (1). ◊ [pl A obojczyki.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII(XVIII) – XVIII w.
1.
Ozdoba noszona wokół szyi, czasami stanowiąca wykończenie ubioru;
amiculum collare BartBydg, Murm, Mymer1; collarium Mymer1; amiculum, humerale, murenula, superhumerale Mącz; capitium, mamillare Cn (10):
Murm 152;
Mymer1 15,
31v;
BartBydg 8b;
Nuż káplerzyk zoboyczykiem Terperelle z gorgulikiem Iſćieć ſkárbu nie vmnoży Niżli to ná ſſyię włoży RejRozpr H3;
Murenula etiam, Kolnierz álbo oboyczyk okołoſeyny álbo ynſze prziochędożenie/ Káplerzik/ Obręcz Mącz 237d,
7d,
159c,
434a;
[Iam przedáłá/ iedwab’/ złotą tkankę/ bramy od ſſupki/ dámáſſek/ ſſárłat Számletowi/ y iáxámientny oboytzik Wokabul 1539 Dv;
wywlekę ſwoy oboytzyk/ á ſchowam go do ſwoiey ſkrzynié. Wokabul 1539 Q5,
M5;
armillas oboyczikÿ TomZbrudzBrul Ex 35/22].
W porównaniach (1): KAcżka ieſt ptak domowy więtſzi kura: Samcza po ſzygi poznać bo na niey pierze zielone miewa iakoby oboycżyk iaki. FalZioł IV 18a; [[a ci, którzy mię jedzą, nie śpią] Od mnoſtwá ich káźi ſie odźienié moie/ y iáko oboyczykiem ſzáty opaſáli mię [et quasi capitio tunicae succinxerunt me; iáko kraniec około ſzyje obthocżyli mie Leop] WujBib Iob 30/18 (Linde)].
2. Obroża; collarium BartBydg; focale Mącz (2): Collarium, quod est in collo canis, colnyerz vel oboyczyk BartBydg 30; Focale, Obróż álbo záwiązánie nieyákie około ſziye/ oboyczik też żelázny. Mącz 132b; [UrsinGramm 134 (Linde)].
3. Kość znajdująca się pomiędzy górnym końcem mostka a łopatkami; brachiale Calep (1): Brachiale – oboiczik ramionny. Koſtka ramionną. Calep 138a.
Synonimy: 1. kaplerz, kolnierz, kraniec, obręcz; 2. obroż.
Cf OBOJCZEK
DDJ