[zaloguj się]
[pdf]

OBWIĘZOWAĆ SIĘ (10) vb impf

obwięzować się (7), obwiązować się (1), obwięzować się a. obwiązować się (2); obwięzować się BierEz, SeklKat, ZapWar, KrowObr, SienLek, HistRzym, WujNT; obwiązować się (1) SkarŻyw.

się (6), się (4).

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w ob- oraz -ować); a jasne.

Fleksja
inf obwięzować się
indicativus
praes
sg pl
1 obwięzuj(e)my się
2 obwięzujecie się
3 obwięzuje się obwięzują się
praet
sg pl
3 m obwięzowåł się m pers obwięzowali się

inf obwięzować się (1). ◊ praes 3 sg obwięzuje się (3). ◊ 1 pl obwięzuj(e)my się (1). ◊ 2 pl obwięzujecie się (1). ◊ 3 pl obwięzują się (2). ◊ praet 3 sg m obwięzowåł się (1). ◊ 3 pl m pers obwięzowali się (1).

Sł stp s.v. obwięzować, Cn, Linde brak.

Przyjmować obowiązek, zobowiązywać się do czegoś (10):

obwięzować się komu (2), czemu (1): SeklKat V3; Cżytay iáko ſię ten Bonifacyuſz od Papieżá ná ſzcżepienie wiáry do Niemiec posłány zoſtáiąc w Rzymie Biſkupem/ kośćiołowi obwiązował SkarŻyw 520. Cf »przysięgą się obwięzować«.

obwięzować się ku czemu (1): [w interpretacji sensu alegorycznego opowieści] Lew to ieſt rodzay cżłowiecży bywa ięt/ ilekroć ſie obwięzuie ku Bożemu przykazániu HistRzym [118]v.

obwięzować się czym (4): BierEz G3; CZłowiek zdrowy á świeży/ gdy ieſt świebodny/ żadnym ſye zakonem niema obwięzowáć: áni Lekárzá áni żadnych lekarſtw potrzebowáć SienLek 9v. Cf Zwroty.

cum inf (2): obwiezviemy się stacz kazdy s nas na pierwssem roku iako na zavithym y dacz się sandzicz ZapWar 1549 nr 2657, 1548 nr 2668.

Ze zdaniem dopełnieniowym [iż] (2): Gdi na chrcie ſpanem bogiem czinym przimierze/ on ſię też nam złaſky ſwey obwiezuie/ yż dla zakalu zkazonego ktori prziciele zoſtał/ niechce nas potępyc. SeklKat V3; ZapWar 1548 nr 2668.

Zwroty: »przysięgą się obwięzować [komu]« (1): Nie ieſt rzetz podobna áby kthory tzłowiek miał być/ ták ćięſſką przyſięgą obwiązan ná ſwiećie/ ktorą ſie wy Papieżowi obwięzuiećie. KrowObr 131v.

»ślubem się obwięzować [na co]« (1): A iż ſię Apoſtołowie ná tę doſkonáłość ſlubem obwięzowáli/ Auguſtyn S. świádczy. WujNT 411.

»pod zakładem obwięzować się« (1): podtem ze zakładem obviązuyą sia then zapisz przeniescz do act ziemskich varsewskich do wtorich abo nadaley do trzeczych rokow. ZapWar 1548 nr 2668.

Szereg: »ślubować, obwięzować się« (1): [Ezop] Zmyſliwſzy rzecż liſt nápiſał: Iákoby Náktánáb wyznał/ Iż v Ligurgá wypożycżał. Sto tyśiąc złotá Rábſkiego/ Aż do cżáſu podobnego: Ná ktory ie dáć ślubuie/ Tym śię liſtem obwięzuie. BierEz G3.

Synonim: obligować się.

Formacje współrdzenne cf WIĘZAĆ.

Cf OBOWIĘZOWAĆ SIĘ, OBWIĘZUJĄCY SIĘ

JR