[zaloguj się]
[pdf]

OBYCHODZIĆ (6) vb impf

Oba o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 obychodzi
praet
sg pl
3 m obychodził m pers obychodzili
n obychodziło subst obychodziły

praes 3 sg obychodzi (2). ◊ praet 3 sg m obychodził (2). n obychodziło (1). ◊ 3 pl [m pers obychodzili.] subst obychodziły (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Chodzić odwiedzając kolejno wiele miejsc lub osób; ambulare PolAnt (2): A Potem przebywáł (marg) obychodźił abo przechodźił śię (–) Ieſus w Galileiéi MurzNT Ioann 7/1.

obychodzić co (1): Nad to obychodźił (marg) miaſteczka (–) wśi wokrąk/ nauczaiąc [Et circuibat vicos in orbem docens] MurzNT Mar 6/6; [A Ieſus obychodził/ wſzyſtkę Galileą [et circuibat Iesus totam Galileom]/ vcząc w bożnicách ich i przepowiedaiąc Euangelją kroleſtwa MurzNT Matth 4/23].

Zwrot: »obychodzić w okrąg« (1): MurzNT Mar 6/6 cf obychodzić co.
2. Zajmować, być ważnym dla kogoś, interesować [kogo] (4): Leć to wſzyſtko mnie nic nieobychodźi MurzHist A2v, H, L2; [doczesne udręczenie] ſnadź ćieleſnych ludźi więcey obychodźi ReszList 149.
3. [Świętować, czcić uroczyście: żydowie pośledzyi niſz pán Chriſtus/ wielkanoc ſwą obychodźili/ nie wedlé czaſu od boga przykázanego iako pán Chriſtus MurzNT 130, 120v marg.]

Synonim: 1. krążyć.

Formacje współrdzenne cf CHODZIĆ.

Cf OBYCHODZENIE, OBCHODZIĆ

MC