[zaloguj się]
[pdf]

OBYWAJĄCY (5) part praes act

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a jasne.

Fleksja
sg
mNobywający
pl
N m pers obywający
D obywającym
L obywających

[sg m N obywający.] ◊ pl N m pers obywający (3). ◊ D obywającym (1). ◊ L obywających (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. obywać.

Mieszkający, przebywający; incola Miech; habitans, [commmorans, inhabitans] Vulg [gdzie] (4): Było [...] mnoſtwo rzecży znamienitich, z ktorych byłaby materia godna piſaniu na rozmnożenie czci á ſławy kroleſtwa polſkiego y paniąt w nim obywaiącich MiechGlab *2v, 71; odpiſał Krol Ráthymowi [...] y inym vrzędnikom obywáiącym [habitantibus] w Syryey y Ffenicyey Leop 3.Esdr 2/25, Gen 36/43; [á podnioſſy ocży/ vzrzał lud Iſráełſki [!] obywáiący w namiećiech [in tentoriis commorantem]/ po ſwych pokoleniach Leop Num 24/2 (Linde), Ps 32/8 (Linde); Cresc 1571 15, 651 (Linde s.v. obywać)].
Szereg: »bydlący, obywający« (1): czemu ludzie w zimnich krainach zwłaſzcza ku połnoci bydląci więczey iedzą, iako ſą tatarzi/ litwa/ polaci/ niżli w ciepłych ſtronach obywaiąci GlabGad G3v.

Synonimy: bydlący, mieszkający, przebywający.

Cf OBYWAĆ

DDJ