[zaloguj się]
[pdf]

ODEJMAĆ (3) vb impf

odejmać (2), odymać (1), [odjemać]; odejmać BielŻyw, LibLeg; odymać FalZioł.

Teksty nie oznaczają pochyleń; o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz -ać).

Fleksja
inf odejmać
indicativus
praes
sg pl
3 odymå odejmają

inf odejmać (2). ◊ praes 3 sg odymå (1). ◊ [3 pl odejmają. ◊ part praes act odjemając.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Powodować, aby czegoś nie było, aby ktoś czegoś nie miał, nie doświadczał (3):
A. Działając celowo [co] (2): [CHRISTUS diabolum proſtravit ... pothlumil ... Omnem propellens odgemaiancz amaritudinem peccati Glosy I 107/26.]

odejmać komu (1): ieſtli ſie bogiem dom[ni]mawaſz być, dobrodzieyſtwa ludziem maſz [cz]ynić á nieodeymać. BielŻyw 105.

a. Odbierać rzeczy przywłaszczone [u kogo] (1): plon yeſlybi prziwyedly ſpanſtw ſwaſzich v nych mamj odeymacz LibLeg 10/97.
B. Mieć właściwości usuwania stanów fizjologicznych, objawów chorobowych [co] (1): [korzeń czartowego ziobra] Duſznoſć s kaſzlem w pierſiach odyma FalZioł I 113b.
[Zwrot: »płod odejmać«: qui incantantoribus credunt videlicet wczari [...] wſzegnanija pothkanye Czo plodij odeymayą Glosy I 31/1.]

Synonim: A. odbierać.

Formacje współrdzenne cf JĄĆ.

Cf ODEJMANIE

MM