« Poprzednie hasło: [ODERWAŃSTWO] | Następne hasło: ODERZNIENIE » |
ODERZNĄĆ (9) vb pf
oderznąć (4), oderżnąć (1), oderznąć a. oderżnąć (4) [z tekstów nie oznaczających ż]; oderznąć Leop, RejZwierz, Calag, StryjKron; oderżnąć FalZioł.
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w ode-)
inf | oderznąć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | oderznął |
inf oderznąć (2). ◊ fut 3 sg oderznie (2). ◊ praet 3 sg m oderznął (2). ◊ part praet act oderznąwszy (3).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
oderznąć co (7): LibMal 1547/124v; káżdey potráwy y ptaká ſtuczkę oderznąwſzy/ ich Wieſczek álbo Czárownik miece pod ſtoł StryjKron 160; PaprUp I4v. Cf oderznąć co od kogo, od czego; co u czego.
oderznąć co od kogo, od czego (3): FalZioł V 95; Thenze Mathiſz [...] zabil v venthuri na pyaſkach Idzikowſkyego y oderznal od nyego kalyethą zabywſchigo LibMal 1552/169v; Leop Lev 13/56.
oderznąć co u czego (1): Item Opony ſtuką oderznall v koliebky pana Margrabiney theyze Noczi LibMal 1550/153.
Synonimy: odciąć, odkroić, odsiec.
Formacje współrdzenne cf RZEZAĆ.
MM