[zaloguj się]
[pdf]

ODMIENNIE (7) av

o oraz końcowe e prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz zwykle w -e; tak też Cn); pierwsze e jasne.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. Nietrwale, przemijająco, niepewnie; mutabiliter Cn (3): A też [inni ludzie] ſą odmiennie ſpráwiedliwi y miłoſierni. SarnUzn C.

W połączeniu szeregowym (1): Z Wſtydem poczęty człowiek/ vrodzony Z boleśćią/ krotko tu ná świećie żywie/ Y to odmiennie/ nędznie/ boiáźliwie/ Ginie/ od Słońcá iák ćień opuſzczony. SzarzRyt Av.

Szereg: »nieporuszenie ani odmiennie« (1): Doſyć kyedy ſye okaże/ iż to [zwierzchność papieża] yeſt z ápoſtolſkyego porządku á poſtánowyenya/ y od czáſow ápoſtolſkich trwa w koſcyele krzeſciyáńſkim/ nyeporuſſenye/ áni odmyennye. KromRozm III N5.
2. Inaczej, w inny sposób (4): Vario, Odmienie [!]/ rozmáyicie czynię/ nietrzimam ſie yednoſtáynośći. Mącz 475c; ták iſz iuſz drudzy máło ſobie rozumieią/ Bo odmiennie mówią Zmodzinowie/ tákież Kurſowie/ álbo Kurlandowie ináczey niż Litwá/ albo Iatwieżowie y Liflanći. StryjKron 46.

odmiennie niż kto (1): Odmiennie mowią Zmodzinowie/ thakież kurowie/ niż Litwá álbo Iáćwieſse. BielKron 358v.

a. Za każdym razem inaczej, na różne sposoby (1):
Szereg: »roznie a odmiennie« (1): A chceſz y o czyſcu Lutrowę odmyennoſć oględáć? (—) Azaby y o tym roznye á odmyennye piſał? KromRozm I I4v.

Synonimy: 1. niemocnie, niestale; 2. inaczej, inak, roznie.

Cf NIEODMIENNIE

MP