[zaloguj się]
[pdf]

ODNASZAĆ (13) vb impf

o oraz drugie a jasne. ◊ W inf pierwsze a jasne, w pozostałych formach pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 odnåszåm odnåszåmy
3 odnåszå odnåszają
praet
sg pl
1 m -m odnåszåł m pers
3 m m pers odnåszali
fut
pl
3 m pers odnaszać będą
imperativus
sg
3 niechåj odnåszå

praes 1 sg odnåszåm (3). ◊ 3 sg odnåszå (1). ◊ 1 pl odnåszåmy (1). ◊ 3 pl odnåszają (2). ◊ praet 1 sg m -m odnåszåł (1). ◊ pl 3 m pers odnåszali (3). ◊ fut 3 pl m pers odnaszać będą (1). ◊ imp 3 sg niechåj odnåszå (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Niosąc powodować zmianę miejsca (4):
a. Niosąc sprawiać, żeby czegoś na danym miejscu nie było, wynosić (2): Aufero – Biorę odnaſząm. Calep 114b.
Zwrot: »odnaszać precz« (1): Progero, Odnaſzam precz. Mącz 145b.
b. Przynosić z powrotem (1):
Zwrot: »odnaszać zaś« (1): Regero, Odnaſzam záś/ wracam. Mącz 145b.
c. Przynosić, aby dać [co komu] (1): Niektorzy też zacnych y Kſiążęcych domow ludźie [...] do Pánow rozmáitych/ y do inſzych domow poſpolitych chodząc iáłmużny proſili/ á názbierawſzy iednego dniá pięć álbo ſześć ſet złotych/ wiecżorem ſzpitálnym przełożonym odnaſzáli ReszHoz 126.
2. Powiadamiać, przekazywać czyjeś słowa (1):

[odnaszać co: Ci ſą záżegácże y oddźwierni/ y niemal wſzytkie roſkazánia/ iáko ſámego Ceſárzá Tureckiego/ ták y Báſzow/ odnaſzáią. BusLic 3v.]

odnaszać komu (1): Gdyż ſłyſzemy od inſzych co nam odnaſzaią/ Ze Pańſtw wiele ták o nas dobrze rozumieią. MycPrz I B4.

3. Być obiektem jakiegoś oddziaływania, doznawać, doświadczać czegoś [co] (7): W Moſkwi żadnych praw vſtaw/ by namniey nie máią/ A zá práwo okrutność przeſto odnaſzáią. WierKróc B2v.
Zwroty: »łaskę odnaszać« (1): Za co iáko łáſkę odnioſę/ niewiem/ ále wielkie podobieńſtwo nie inákſzą/ iedno iáką y przed tem tákowi odnaſzáli. BudNT przedm d2.

»odnaszać zwycięstwa« = zwyciężać (1): Ale prżed tym/ ázaſz tego máło było/ że Królowie Węgierſcy iezdzáli ná woynę/ y odnaſzáli zwyćięſtwá? GórnRozm A2.

W przen (2): Mysi poſłuſzna twych praw niechay wſtydu nie odnaſza. KochPs 182.
Zwrot: »palmę, ozdoby odnaszać« (1): á drudzy pálmę zá męcżeńſtwo/ drudzy záś inſze ozdoby zá cnoty ſwe/ od Páná bráć y odnáſzáć będą. KuczbKat 140.
Szereg: »brać i odnaszać« (1): KuczbKat 140 cf Zwrot.
a. O uszkodzeniach ciała (2):
Zwroty: »rany odnaszać« (1): więźieniam dla ćiebie ćierpiał/ ránym z hárcow odnaſzał OrzRozm R3v.

»odnaszać [od kogo] na sobie« (1): Téć ſą pięć Stigmata, których nie odnaſza od Sądu ná ſobie nikt/ iedno co iáwny złoczyńca OrzQuin N2.

4. W zwrocie, którego znaczenie jest określone przez rzeczownik (1):
Zwrot:»[komu] dziękę odnaszać« = dziękować (1): Więc iesli z niebá nam co vżycżono Dobrego/ zá grzbiet ono Nie bacżąc zárzucamy/ Ni winney Pánu dźięki odnaſzamy. RybGęśli Dv.

Synonimy: 1.b. wracać; 3. dostawać, dostępować, doświadczać, doznawać, osięgać; 4. oddawać.

Formacje współrdzenne cf NIEŚĆ.

Cf ODNASZANIE

LWil