[zaloguj się]
[pdf]

ODNOŻKA (7) sb f

-ſz- (6), -ż- (1).

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N odnożka odnożki
G odnożek
A odnożki

sg N odnożka (1). ◊ pl N odnożki (4). ◊ G odnożek (1). ◊ A odnożki (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przyładów) – XVII w.

Dem. od „odnoga” (7):
1. Od znacz. ‘młoda gałązka, pęd szczep’; brachium Mącz, Cn; surculus Mącz (5): Duramen et Duramentum, Brachium vitis, Odnoſzká máćiczna/ álbo winna máćycá. Mącz 98a; Bigemmis surculus, Roſzczká máyąc rowne dwie odnoſzki/ od pieńká ſzczepnego pochodzące. Mącz 143b, 136a.
Szeregi: »gałąź a odnożka« (1): Stolo, Fruticatio inutilis, Wilk/ to yeſt niepożyteczne gáłęźi á odnoſzki ode pniá ſie puſzczáyące. Mącz 420a.

»odnożka a latorośl« (1): Surculosus, Pełny odnożek á látrośli [!]. Mącz 435c.

2. Od nie zaświadczonego u nas znacz. ‘włoski na powierzchni rośliny lub korzenia’; capillamenta radicis, fibrae arboris vel stirpis Mącz; rami radicum Cn [tylko w pl] (2): Capillamenta radicum dicuntur, Koſmaćyny á włochátość ná korzeniu/ yáko ná pyotruſzce máłe ſie odnoſzki okázuyą. Mącz 34c.
Szereg: »odnożki albo włochacinki« (1): Fibrae arborum vel stirpium, Máłe odnoſzki álbo włochácinki ná drzewiéch. Mącz 125c.

Synonimy: 1. gałązka, latorosłka, odmłodka, rożdżka, soszyk; 2. koniuszczek, kosmacinki, włochacinki.

MM