[zaloguj się]
[pdf]

ODPŁACIĆ SIĘ (5) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); a jasne.

Fleksja
inf odpłacić sie
conditionalis
sg
3 n by sie odpłaciło

inf odpłacić sie (2). ◊ fut 2 sg odpłacisz sie (1). ◊ 3 sg odpłaci sie (1) [może impers fut od ODPŁACIĆ]. ◊ con 3 sg n by sie odpłaciło (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. odpłacić.

1. Zapłacić haracz [od kogo] (1): poſlalyſzmi gonycza naſchego do w. k. m. proſchacz o lyſth dobrovolni [...] naſchem poſlem kthoreſzmi myely poſlacz do moſkqui nyedlya ynſchey rzeczi yedno dlya Soboly. popyelycz. [...] y dlya ynſchich potrzeb kthore mami davacz Turkowy abich ſzye mogł odplaczycz od Czeſſarza LibLeg 11/154.
2. Odwzajemnić się, odwdzięczyć się [czym komu] (1):
Zwrot: »dobrym się odpłacić« (1): á ieſli thy niekiedy przyydzieſz k ſzcżęśćiu/ będzieſzli dobry/ wſpomionąwſzy ná to/ dobrym mi ſie odpłáćiſz. HistRzym 12.
3. W funkcji strony biernej: Zostać odwzajemnionym; nagrodzonym lub ukaranym (3):
Frazy: »dobrym się odpłaci (a. odpłacić się może)« (2): Kto miłuie bliźniego dobrym ſie odpłáći. BielKom Cv; BielKron 114.

»[komu] złym się odpłaci« (1): trzebá ſie obawáć/ áby to wſzem nam złym ſie kiedy nie odpłáćiło. BielKron 173.

Synonimy: 2. cf ODPŁACIĆ.

Formacje współrdzenne cf PŁACIĆ.

Cf ODPŁACENIE

AL