[zaloguj się]
[pdf]

[ODPORCA sb m

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w od-); a jasne.

Fleksja
sg pl
N odporca odporcy

sg N odporca. ◊ pl N odporcy.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Ten, kto się sprzeciwia, przeciwstawia, przeciwnik, nieprzyjaciel: odporcá/ Impugnator, Antagonista. Volck Ooo2v; Adversarius, widerſacher. P. przećiwnik/ odporcá/ Nieprzyiaćiel/ odpowiednik. Volck 8.

odporca czemu: Nadto jeszcze są odporcy czystemu słowu Bożemu ewangeliji św., której nie wierzą AktaSynod I 97.

2. praw. Ten, kto odpowiada w sądzie na zarzuty powoda, pozwany: Aduersarius odporcza Cervus F31 50v [idem] F35, F39; Aduersarius ... Odporcza, Przeciwnik, Odporna ſtrona Cervus F40 250v [idem] F46, F58.

Synonimy: 1. nieprzyjaciel, przeciwnik, sprzeciwnik; 2. obwiniony, odporny strona, oskarżony, pozwany.

Cf [ODPORNIK]]

FP