[zaloguj się]
[pdf]

ODPROWADZIĆ (18) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz odprowadzać); w imp a pochylone, w pozostałych formach a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m odprowadził m pers odprowadzili
imperativus
sg pl
2 odprowådz odprowådzcie
conditionalis
sg pl
1 m bych odprowadził m pers bysmy odprowadzili
3 m by odprowadził m pers by odprowadzili
con praet
sg
1 m bym był odprowadził

praet 3 sg m odprowadził (3). ◊ 3 pl m pers odprowadzili (3). ◊ imp 2 sg odprowådz (1). ◊ 2 pl odprowådzcie (1). ◊ con 1 sg m bych odprowadził (1). ◊ 3 sg m by odprowadził (1). ◊ 1 pl m pers bysmy odprowadzili [zapis: byzmy] (1). ◊ 3 pl m pers by odprowadzili (2). ◊ con praet 1 sg m bym był odprowadził (1). ◊ part praet act odprowadziwszy (4).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Towarzyszyć komuś w drodze, aby nie szedł, nie jechał sam; deducere, prosequi Vulg (14): Posłowie wdzięcznie przyście IchM ku sobie przyjąwszy i odprowadziwszy, karty tej od nich nie wzięli Diar 51.

odprowadzić kogo (7): Prośił [kapłan Ezopa] by [...] Drogę mu k miáſtu vkazał: [...] Gdy [Ezop] kápłaná odprowádził/ Ná rolą ſie záśię wroćił BierEz A3; Leop Gen 31/27. Cf odprowadzić dokąd.

odprowadzić dokąd [w tym: kogo (5)] (7): LibLeg 10/65v; odprowadzywſchy panya ku Wrzeſzny ſam ſzią do Wilczina przed Wyeczorem wroczil. LibMal 1548/145v, 1546/110v; przećiw ktorey [żonie Mistrza Pruskiego] wodą wyieżdżáli Pánowie Polſcy/ zwłaſzcżá Laſki Iároſław/ cżeſtował y pocżćiwie odprowádźił do Krolewcá. BielKron 419v, 413; WujNT Act 9/30, 20/38.

a. Odstawić kogoś pod strażą do jakiegoś miejsca, zaprowadzić; perducere PolAnt, Vulg [kogo] (4):

odprowadzić dokąd (1): Gdy tedy Turcy wźięli Biłágrod/ roſkazano cudzoziemcom oſobno ſtánąć [...]/ ktore odprowádził Achomátes dla Tátárow do krolewſkich dzierżaw BielKron 316v.

Zwrot: »zdrowo odprowadzić [do kogo]« (2): BibRadz Act 23/ 24; nágotuyćie konie/ áby Páwłá wſádźiwſzy/ zdrowo odprowádźili [salvum perducerunt] do Felixá ſtároſty (marg) Pátrzay iáka pilność y ludzkość byłá vrzędnikow pogańskich około więźniów ſwych, áby ich od wſzelkiey krzywdy obronili. (–). WujNT Act 23/24.
Przen [dokąd] (1): á ochmiſtrz twoy on brudny iuż cie dawno cżeka/ áby cie też odprowádził do onych ciemnych roſkoſzy ſwoich. RejAp 187.
2. Wyprawić w drogę; deducere Vulg [kogo] (3): [św. Paweł pisze z Efezu:] ieſliby przyſzedł Tymotheuſz/ pátrzćie áby bez boiáźni mieſzkał z wámi. [...] Niechayże go tedy nikt ſobie lekce nie waży: ále odprowadźcie go w pokoiu/ áby do mnie przyſzedł WujNT 1.Cor 16/11; Zenáſá Doktorá zakonnego y Apollá pilnie przed ſobą pośli (marg) ábo odprowadz. G. (–)/ áby im ni ná czym nie ſchodźiło. WujNT Tit 3/13, 3.Ioann 6.
3. Przywrócić do godności [kogo] (1):
Zwrot: »odprowadzić zaś« (1): Odpowiedzieli mężowie Iſráelſcy mężom Iudſkim/ rzekąc: [...] więcey knam Krol należy niżli kwam: Cżemuśćie nam vcżynili krzywdę/ że nam nie pierwey dano znáć/ ábyzmy odprowádzili záś Krolá ſwego [ut reducerem regem meum]/ [Cf [Dawid król] Poſlal do pokolenia Iudá áby nie byli poſledniemi ku przyięćiu go záś zá Krolá [...]/ lud Iſráelſki z pokoleniem Iudſkiem od [lege: o] Dawidá ſie cetáią. 2.Reg 19 arg] Leop 2.Reg 19/43.
4. [Odsunąć na bok [co]:
Zwrot:»kamień odprowadzić«: Trzeba by się nam naradzić, Jakby kamień odprowadzić. Którym nie tylko grób zawalono, Ale tego też i zapieczętowano. DramStp II 359.]

Synonimy: 1.a. odwieść; 4. odtoczyć, odwalić.

Formacje współrdzenne cf PROWADZIĆ.

Cf ODPROWADZENIE, ODPROWADZON

ZCh