[zaloguj się]
[pdf]

ROZKLEPAĆ (1) vb pf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz klepać); a jasne.

Fleksja
inf rozklepać
conditionalis
sg
3 m by rozklepåł

[inf rozklepać.] ◊ con 3 sg m by rozklepåł.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Rozpłaszczyć klepiąc, uderzając narzędziem: [PIſze Iſydorus/ iż Srebro im ieſt iaſnieyſze/ tym ieſt lepſze/ A to iż ieſt rzecż miękka á ćiągła/ łatwie ſie roſklepáć da SienHerb 258b (Linde).]
Zwrot: »rozklepać [blachą (A)] [co], na blachę«: Rzekł Pan Bog do Moiżeſzá/ przykaż Eleázárowi áby kádzidlnice moſiądzowe zebrał od ſpalonych ludzi/ á roſklepał ná bláchy [ut ... producatque ea in laminas Vulg Num 16/38] y przybił do ołtarzá ná pámiątkę ſynom Izráelſkim BielKron 41; [ReuchlinBartBydg S3v].

Synonimy: rozbić, rozkować.

Formacje współrdzenne cf KLEPAĆ.

Cf ROZKLEPANY

PP