« Poprzednie hasło: ODSTĘPCA | Następne hasło: ODSTĘPIĆ » |
ODSTĘPEK (5) sb m
-ę- (4), -em- (1).
o jasne, e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).
sg | pl | |
---|---|---|
G | odstępku | |
D | odstępkowi | |
A | odstępek | odstępki |
I | odstępki(e)m |
sg [G odstępku.] ◊ D odstępkowi (1). ◊ A odstępek (3). ◊ [I odstępki(e)m.] ◊ pl A odstępki (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
odstępek czego (1): SarnStat 194; [Odſtępek Wiáná/ iáki ieſt beſpieczny/ á iáki niebeſpieczny y niepewny. GroicTyt 52 (Linde)].
W połączeniu szeregowym (1): Sędźia włoży czapkę ná kupuiącego [...] y thym znákiem ono kupno/ dar/ álbo odſtępek vtwirdźi y vmocni. GroicPorz 13.
»odstąpek uczynić« [szyk zmienny]: Która przerzeczona Helena Frankowa uczyniła zupełny odstąpek sinowi swemu Janowi KsięgiSądŁąck 1559 nr 157, 1557 nr 149.]
»wzdanie albo odstępek« [szyk zmienny] (1): iáko ſye kto ma będąc v Sądu onemu wzdániu álbo odſthępkowi przećiwić GroicPorz 13v; [SzczerbSpecSax 65].
Synonimy: rezygnacyja, wzdanie, zdanie.
Cf ODSTĄPIENIE
MM