ODSZCZEPIEŃSKI (24) ai
o jasne, drugie e pochylone; -szczep- (1) Oczko, -szczép- (1) BiałKat.
Fleksja
sg |
m | N | odszczepiéński |
f | N | odszczepiéńskå |
n | N | odszczepiéński(e) |
A | odszczepiéński |
A | odszczepiéńską |
A | |
L | |
L | odszczepieński(e)j |
L | |
pl |
N |
subst |
odszczepiéński(e) |
G |
odszczepiéńskich |
D |
odszczepiéńskim |
A |
subst |
odszczepiéńskié |
sg m N odszczepiéński (2). ◊ A odszczepiéński (2). ◊ f N odszczepiéńskå (5). ◊ A odszczepiéńską (2). ◊ L odszczepieński(e)j (1). ◊ n N odszczepiéński(e) (1). ◊ pl N subst odszczepiéński(e) (2). ◊ G odszczepiéńskich (5). ◊ D odszczepiéńskim (1). ◊ A subst odszczepiéńskié (3); -é (1), -(e) (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
Przymiotnik od „odszczepieniec” lub,,odszczepieństwo” (24):
a.
W obrębie chrześcijaństwa, z pozycji katolików: nie uznający władzy papieża (22):
Od Papieżá ktory ſię Kośćioł dzieli nie ieſt kośćioł/ ále zborzyſzcże odſzcżepieńſkie. SkarJedn d8;
SkarŻyw 164.
Wyrażenie: »kościoł odszczepieński« (1): A przetoż ſucceſſią to ieſt porządne potomſtwo y náſtępowánie Biſkupow y Paſterzow w kośćiele Chriſtuſowym mieli Oycowie oni ſtárzy [...] zá napewnieyſzy znák kośćiołá práwego. Iáko z drugiey ſtrony/ kędy tey ſucceſſiey nie było/ táki kośćioł zá haeretycki y odſzczepieńſki mieli. WujNT 676.
Szereg: »heretycki i (ani) odszczepieński« (3): Nie Heretyckim áni odſzcżepieńſkim zborom to Pan Chriſtus obiecał/ ále iedynemu á Powſzechnemu Kośćiołowi ſwemu. WujJud 220v; SkarŻyw 576; WujNT 676.
α.
Głoszący lub wyznający zasady wiary niezgodne z katolicyzmem; heretycki (17):
Tego látá roznioſłá ſie Sektá Zwyngliuſzowá/ powſzem Krześćiáńſtwie ktorą/ wiele ich było/ co ią gánili/ á zá odſzcżepieńſką mieli BielKron 198v,
197;
Wykłádi odſzcżepieńſkie rozne á ſobie przećiwne. WujJud 33 marg,
104v marg,
105,
Mm,
Nn6;
WujNT 860.
N sg f w funkcji orzecznika »odszczepieńska« (1): WujJud 196v cf W przeciwstawieniu.
W przeciwstawieniu: »chrześcijański... odszczepieński« (1): Ze świętemu dźiewictwu małżeńſtwo rownáć/ [...] iuż to nie chrześćiáńſka ále Iowiniáńſka/ y odſzcżepieńſka ieſt. WujJud 196v.
W charakterystycznych połączeniach: odszczepieński(-a, -e) mistrz, uczyciel (d)ufność (3), upor, własność, wykłady (2).
Wyrażenia: »błąd odszczepieński« (
3):
BiałKat 363v;
iáko gdy kto/ opuśćiwſzy prawy Kośćioł Boży Powſzechny/ [...] błędow ſie odſzcżepieńſkich chwyći. WujJud 8v;
Oczko 30.
»kościoł odszczepieński« (1): Koſćioł Odſzcżepieńſki nie Powſzechny WujJud 135 marg.
»odszczepieńska wieczerza« = nabożeństwo innowierców (1): Dwa Pánowie ſąć naprzod/ dwoiá wiárá: Bog y Báál: Chriſtus y Luter/ Serwet ábo Kálwin: ołtarz Boży y odſzczepieńſka wieczerza WujNT 27.
Szeregi: »heretycki i odszczepieński« (
1):
Tu maſz właſne y oſobne opiſánie ábo znáki haeretyckich y odſzczepieńſkich miſtrzow ábo vczyćielow. WujNT 462.
»kacerski i odszczepieński« (2): BiałKat 363v; Ktore rzecży záprawdę niemogły lepiey wyráźić właſnośći Kácerſkich y odſzcżepieńſkich/ ktorymi ſie nawięcey Bog w Krześćiáńſtwie obraża. PowodPr 54.
W przen (1): Abowiem tym ſpoſobem poddáni W.K.M. [...] wzgárdźiwſzy te zákálone Odſzcżepieńſkie rowy/ z ſzcżerych ſtudnie wodę przezrocżyſtą náuki Chriſtuſowey cżerpáć będą. WujJud b2.
b.
W obrębie judaizmu Starego Testamentu (2):
α. Będący wyznawcą odłamu judaizmu (1): Ták tu Apoſtołowie poſłáli Piotrá y Ianá do Sámárytanow/ [...] on lud odſzczepieńſki w wierze vgruntowáć. WujNT 429.
β. Buntujący się przeciw władzy kapłanów; w przen (1): Niemogł ſię ieſzcże przeklęty on ogień odſzcżepieńſki vgáśić: názáiutrz lud wſzyćiek burzyć ſię ná Moyżeſzá y Aaroná pocżął SkarŻyw 492.
Synonimy: a.α. heretycki, heretyczny, kacerski, sektarski.
Cf ODSZCZEPIENNY, ODSZCZEPIEŃCZY, ODSZCZEPIONY
LWil