« Poprzednie hasło: [KACEROWANY] | Następne hasło: [KACERSKIE] » |
KACERSKI (129) ai
kacerski (118), kacyrski (9), kacerzski a. kacerski [zapis: -rzki] (2); kacerski : kacyrski KromRozm III (1 : 9); kacerski : kacerzski a, kacerski WróbŻołt (2 : 1), SarnStat (2 : 1).
a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie); -é- (16), -e- (1); -é- : -e- OrzQuin (10 : 1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | kacérski | f | N | kacérskå, kacérsk(a) | n | N | kacérskié |
G | kacérski(e)go | G | kacérskiéj | G | kacérski(e)go | |||
D | D | kacérskiéj | D | |||||
A | kacérski, kacérski(e)go | A | kacérską | A | kacérski(e) | |||
I | kacérskim | I | kacerską | I |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | kacerscy |
subst | kacérskié | |
G | kacérskich | |
A | m pers | kacérskié |
subst | kacérskié | |
I | m | kacérskimi, kacérski(e)mi |
f | kacérski(e)mi | |
L | kacérskich | |
inne formy | ||
pl A - kacérskim |
sg m N kacérski (5). ◊ G kacérski(e)go (4). ◊ A kacérski (3), kacérski(e)go (1). ◊ I kacérskim (2). ◊ f N kacérskå (14), kacérsk(a) (2). ◊ G kacérskiéj (9); -éj (2), -(e)j (7). ◊ D kacérskiéj (2); -éj (1), -(e)j (1). ◊ A kacérską (8). ◊ I kacerską (1). ◊ n N kacérskié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ G kacérski(e)go (4). ◊ A kacérski(e) (1). ◊ pl N m pers kacerscy (6). subst kacérskié (7); -é (1), -(e) (6). ◊ G kacérskich (22). ◊ D kacérskim (5). ◊ A m pers kacérskié (4); -é (2), -(e) (2). subst kacérskié (17); -é (4), -(e) (13). ◊ I m kacérskimi (2) SkarJedn, SkarŻyw, kacérski(e)mi (1) GrzegRóżn. f kacérski(e)mi (1). ◊ L kacérskich (6).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.
- Przymiotnik od „kacerz'” ‘ujemne w odcieniu miano nadawane przeciwnikom religijnym (głównie innowiercom przez katolików)’; taki, jakiego można się spodziewać po kacerzu; przypisany kacerzowi, jemu właściwy; stworzony, popełniony przez kacerza, do niego należący; wyznający kacerstwo; zawierający kacerstwo
(129)
- a. O mahometanach (1)
W połączeniu z przymiotnikiem oznaczającym kierunek religijny [zawsze: kacerski + przymiotnik] (5): iedno ſię ſtrzeſzćie ábyśćie ſię błędy kácerſkimi Arryańſkimi nie pomázáli. SkarŻyw 58; Plotr święty/ [...] obrońcá wiáry Kátholickiey: vrodził ſię w Weronie z rodzicow Kácerſkich Mánicheyſkich SkarŻyw 370, 389; gdźie wam roſkázuie/ ábyśćie tych kácerſkich Lutherſkich błędow do ſiebie nie przypuſzcżáli ReszPrz 107, 54.
W połączeniach szeregowych (2): GrzegRóżn Iv; bo też Heretycy też piſmo ná ſwą ſtronę ćiągną/ y ſwych kácerſkich/ zborowych/ y brogowych wiecżerziy/ piſmem także podpieráią ReszPrz 17.
W charakterystycznych połączeniach: kacerski(e)(-a) bałamuctwo, Biblija, biskup (2), Bog (3), brzeg, cesarz, człowiek (2), doktor, duch (dusza) (2), duma, jad (2), krolestwo, książę, księga (2), los, męczennik (3), minister, mistrz, moc, morderstwo, mowa, nieprawość (2), niestateczność, nieumiejętność, obłuda, obyczaj, ołtarz, opinija, państwo, pismo (2), plugastwo, potwor, powieść, przedsięwzięcie, przeklad, rodzice, rzecz, smrod, stolica, strona (2), uf, upor, wieczerzą, wierność (3), własnośó, wojna, wola, wykręt, zamiar, zbieg, zdrada, zgoda, złość (2).
»fałsz kacerski« (2): SkarJedn 145; Lecż gdy wyznawamy/ iſz z Pánny národził ſię y práwy cżłek/ [... ] y prawy Bog. [...]/ wſzytki fałſze kácerſkie potępiamy: á fundáment wiáry práwowierney ſnuiem SkarŻyw 358.
»kacerska nauka« [szyk 11 : 7] (18): RejPs 16, 108; KromRozm II p3v; KromRozm III O6v; czytay Hoſiuſá pilnie/ [...] omierźnieć łatwie z czytánia iego wſzytká Luteránia y kácerſka náuká. OrzRozm P3v; WujJud 36 marg, Mm2v; SkarJedn 24, 130, 158, 391, 393, 397; SkarŻyw 374 LatHar 428; Iákoby kośćioł Boży ták miał błądzić/ potępiáiąc y názywáiąc haereſią y ſektámi/ ich náuki kácerſkie WujNT 509, przedm 25, s. 860.
»kacerski odszczepieniec« (1): A ták y piſmá y rozmow kácerſkich odſſczepyeńcow/ bárzo ſye ſtrzedz trzebá. KromRozm I N3.
»kacerska wiar(k)a (a. niewiara)« [szyk 3 : 3] (6): BielKron 378v; Przywileie Krółeſtwá Polſkiego poſpolité [...] w Polſzce ná wieczne czáſy poſtáwióné/ przećiwko Niewierze wáſzey Kácérſkiéy/ ku obrónie Polſkiéy Korony. OrzQuin Aa3, A3; SkarJedn 341; te ſáme pocżątki [...] tey to Lutherſkiey álbo kácerſkiey wiáry/ mogą ich fałſz/ zdrádę/ iad/ bluźnierſtwá/ báłwochwálſtwá / iáſnie pokázáć ReszPrz 54; iż W. M. do tey ſtolice swiętey Apoſtolſkiey/ ktorą Piotr ſ. w tym to ſławnym Mieśćie Rzymſkim poſádźił/ iáko do portu beſpiecżnego z onych náwáłnośći wiárek kácerſkich/ ktore w nię/ iáko w báłwány morſkie vſtáwicżnie biją/ zdrowo y ſzcżęſzliwie wypłynął. ReszList 142.
»zbor, bożnica, sekta, gromada kacerska(-i)« = coitiones hominum impie pervicacium, domicilium et schola impietatis, rebellium Ecclesiae conciliabulum Cn [szyk 10 : 1] (5 : 2 : 2 : 1): KromRozm III A6, C5, E; OrzQuin 12; LatHar 114; Dwa pánowie ſąć naprzod/ dwoiá wiárá: [...] kośćioł Powſzechny/ y zbor kácerſki. WujNT 27; Rozność kośćiołá Bożego od bożnic kacerskich WujNT 32 marg, 842, Zzzzz2v; dawni Doktorowie SS. [...] przez ſuknią roſkroioną/ rozumieią ſekty kácerſkie: przez cylowitą lepak ſukienkę/ kośćioł Kátolicki rozerwániu niepodległy PowodPr 55, 55.
»fałszywy (a. fałeczny), kacerski« (3): Nárzeka prorok iż gwáłtowna ręká pogáńſka y náuki fáłſſywe kácerſkie tárgáią ſie ná zebránie koſćiołá bożego RejPs 108, 16; WujNT 20.
»niezbożny i kacerski« (1): ktory o iedney woley wPánie náſzym niezbożną y kácerſką náukę rozśiewał. SkarJedn 391.
»kacerski i odszczepieński (a. odszczepienny)« (3): Ten znák yáſnyey niż pirwſſy/ koſcyoł boży od zborow kácyrſkich y odſſczepyennych oddźyela KromRozm III E; BiałKat 363v; Ktore rzecży záprawdę niemogły lepiey wyráźić właſnośći Kácerſkich y odſzcżepieńſkich/ ktorymi ſie nawięcey Bog w Krześćiáńſtwie obraża. PowodPr 54.
»pogański, (i, abo) kacerski« (3): Panie boże moy raczy mię wyrwać z rąk człowieka grżeſznego/ Czuſz pogáńskiego y kacerzkiego z rąk tego ktori zakon twoy przeſtępuie. WróbŻołt Y2v; GrzegRóżn G3v; JanNKar Cv. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
Synonimy: heretycki, heretyczny, odszczepienny, odszczepieński, sektarski.
Cf KACERNY
ZCh