[zaloguj się]
[pdf]

ODWILŻYĆ (10) vb pf

odwilżyć (9), odwildzić (1); odwilżyć Leop, SienLek, BielSpr, BudBib, Oczko (2), Calag, GrabowSet, SzarzRyt; odwildzić GlabGad.

o jasne.

Fleksja
inf odwilżyć
imperativus
sg
2 odwilż
3 niech odwilży

inf odwilżyć (2). ◊ fut 1 sg odwilżę (1). ◊ 3 sg odwilży (4). ◊ imp 2 sg odwilż (1). ◊ 3 sg niech odwilży (1). ◊ part praet act odwilżywszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Uczynić wilgotnym; skropić; irrigare Vulg; humectare Calag (10): Feuchtigen. Odwilzyć/ et skropić. Humectare. Calag 192a.

odwilżyć co (2): Może theż ták vcżynić nákładwſzy ná káżdy woz drew wielkich ſurowych álbo śiáná ná wybuchowáne wozy odwilżywſzy ie mocno przypowęźić. BielSpr 63v; Y áż ogniem zrządzonym ten grob pokropiony Będźie Vpuść ná tę mogiłę ktorą kropię z oczy/ Niech go źiemiá odwilży/ nie ták twárdo tłoczy. SzarzRyt D2.

[odwilżyć co czym: To wſzytko miáłko vtárſzy/ odwilz wodką Rożaną SienHerb 567a.]

[odwilż co w czym: potym ie [jemioło] czyśćie wyſuſz ná słońcu/ odwilz ie záś w wodce Rożaney SienHerb 572a.]

a. Nawodnić, podlać glebę [co] (3): á ſtudnicá z domu Páńſkiego wynidzie/ á odwilży ſtrumień Cierniowy [= dolinę potoku Sittim]. Leop Ioel 3/18.
Przen (2):

odwilżyć czym (1): Iák łąká w kwiát vpſtrzona/ Ták będźie duſzá w cnoty vſtroiona Odwilż; ią vbłagany/ Wdźięcżnym potokiem onym Twym GrabowSet Fv.

Szereg: »odwilżyć a pokropić« (1): Odwilżę známienity ogrod moy/ á pokropię ſpráwiedliwą grządkę moię [Potum dabo meo horto optimo, et inebriabo mearn viriditatem iustam]. BudBib Eccli 24/36 [42].
b. Odmiękczyć (o działaniu lekarstw i zabiegów) [kogo (1), co (żywone) (1), co (2)] (4): Ale gdy kóń z ochffatu/ gnoiu puśćić niemoże/ á wala ſye to tamto ſám/ vczyń mu czopek z mydłá/ álbo ze ſłonin/ [...] á to mu w zádek wetkni iáko dáleko możeſz/ odwilży go to. SienLek 168v; choć drugi vſchnie/ ſkórá mu ſye ſtwárdźi/ żyły ſkurczą/ guzy ſpieką/ tego wodá śiárczána odwilży/ zágrzeie/ otworzy/ y wſzyſtkiego tego w nim poprawi Oczko 25v.

odwilżyć czym (1): źiemię gnóyną z ſtámtąd przyniówſzy/ człónki ią choré odwilży. Oczko 18.

W przeciwstawieniu: »odwilżyć ... zasuszyć« (1): lekarze czo chczą odwildzic tedy winem rozwodniaią, á ktorą rzecż chczą zaſuſzić albo poſtanowić aby ſie ſpołem trzymała tedy miodem tworzą. GlabGad I8v.

Formacje współrdzenne cf WILŻYĆ.

Cf ODWILŻENIE, ODWILŻONY

ZZa