[zaloguj się]
[pdf]

ODWLEC (15) vb pf

o jasne. ◊ W inf e jasne. ◊ sg praet i con m z tekstów nie oznaczających ó. ◊ W pozostałych formach e jasne, drugie o prawdopodobnie jasne (tak w odwlec się).

Fleksja
inf odwlec
praet
sg pl
3 m odwl(o)kł m pers odwlekli
f odwlokła m an
conditionalis
sg
2 m byś odwl(o)kł
3 m by odwl(o)kł

inf odwlec (3). ◊ fut 1 sg odwlokę (1). ◊ 3 sg odwlecze (2). ◊ 1 pl odwlecz(e)m (1). ◊ praet 3 sg m odwl(o)kł (2). f odwlokła (1). ◊ 3 pl m pers odwlekli (3). ◊ con 2 sg m byś odwl(o)kł (1). ◊ 3 sg m by odwl(o)kł (1).

Sł stp notuje, Cn: śmierć komu odwlec, Linde bez cytatu.

1. Wlokąc odciągnąć na inne miejsce [kogo] (2): ktorego Thatharzy z wielkiem krzykiem obſkocżywſzy z vphu odwlekli [Quem Thartari ingenti strepitu inconditarum vocum facto capiunt] MiechGlab 12.
Zwrot: »na stronę odwlec« (1): Y mocą go ſłudzy ná ſtronę odwlekli. SkarŻyw 135.
2. Odłożyć na inny termin, odroczyć; opóźnić; moram facere, prolongare PolAnt (13): Niechcze ia być wtym tak plochy Nieſmim odwleċ aby trochy. RejKup e8v; Ceſarz [...] vmyſlił iecháć do Węgier pomśćić ſie ſzkody á Petrá wſádzić ná kroleſtwo/ ále w ten cżás miał cżynić z Gotfredem Lotorińſkim Kſiążęćiem/ przeto odwlokł. BielKron 300.

odwlec czego (2): Ták żywot záchowáli/ y śmierći odwlekli. KochJez B2v. Cf »czasu odwlec«.

odwlec co (5): BibRadz Hab 2/3; GórnDworz Z; tylko áby woynę odwlokł StryjKron 572; LatHar [249]. Cf »sprawę odwlec«.

odwlec czego (po przeczeniu) (2): A iuſczy teras ſkladam czas A odwlecz go rady niemas. RejKup c4v; Kreſu zamierzonego pewnie odwlecże. KochSat C2.

odwlec czemu (1): BudBib Iob 6/11 cf W przen.

odwlec jak długo (2): A gdy Amázá odwlokł dáley niż do trzeciego dniá nád roſkazánie. Poſłał tedy krol Abiſái z dworzány y z Ioábem/ áby przywiedli Sybę. BielKron 73; á thá ofiárámi ſwemi/ odwlokłá cżás powietrza w Athenach/ áż do dzieſiąći lat. GórnDworz Z; [Hinc malo aliquam producam moram. Odwloke tego na iáka chwyle. TerentMatKęt B8].

Zwroty: »[komu] czasu odwlec« (1): Byſmy czo ku ſdrowiu pomogl A daley mi czaſu od wlokl. RejKup e7.

praw. »sprawę odwlec« (1); SKutek y pożytek tych wſzytkich odporow ten ieſt/ iże káżdy przes nie może ſwą ſpráwę odwlec GroicPorz t2v.

Szereg: »odłożyć i odwlec« (1): A ieſli ćię poćiechą ſwą miłośćiwie P. Bog obeśle/ bądź wdźięcżen tego: ieſli ią odłoży/ y odwlecże/ ſercá nie trácąc/ cżekay iey ćierpliwie LatHar [249].
W przen (1): ábo ktory koniec moy gdy odwlokę duſzy ſwey? BudBib Iob 6/11.

Synonimy: 2. odelżyć, odemknąć, odłożyć, przedłużyć, zamieszkać, zawiesić.

Formacje współrdzenne cf WLEC.

Cf ODWLECZENIE

ZZa