[zaloguj się]
[pdf]

ODELŻYĆ (2) vb pf

Fleksja

3 sg m con by odelżył (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Udzielić zwłoki, poczekać [komu] (1): Pan kazał by go zwlecżono/ A miotłámi vśiecżono: On ſie przed nogi położył/ By mu Pan máło odelżył BierEz A2v.
2. Prawdopodobnie: Przebaczyć, zlitować się [komu] (1): non si rediisset pater ei veniam daret, By też dobrze ociec nádſzedł yednák by mu nie odelżył. Mącz 249d.

Formacje współrdzenne cf LŻYĆ.

Synonimy: 1. odemknąć, odłożyć, odwlec, przedłużyć, zamieszkać, zawiesić.

Cf ODELŻENIE

MM