[zaloguj się]
[pdf]

OFIAROWNICTWO (42) sb n

-f- (41), -ff- (1).

Wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w ofiarownik oraz -o); a jasne.

Fleksja
sg
N ofiarownictwo
G ofiarownictwa
D ofiarownictwu
A ofiarownictwo
I ofiarownictw(e)m
L ofiarownictwie

sg N ofiarownictwo (8). ◊ G ofiarownictwa (13). ◊ D ofiarownictwu (3). ◊ A ofiarownictwo (7). ◊ I ofiarownictw(e)m (5). ◊ L ofiarownictwie (6).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Urząd, godność kapłańska; sacerdotium PolAnt (37):
a. W judaizmie Starego Testamentu (13): dárem dałem wam ofiárownictwo á przeto obcy przyſtępuiący zábit będzie. BudBib Num 18/7, 1.Reg 2/36, 1.Mach 7/5; ále też y w Ofiárownictwie/ ktore Aaronowi y ſynom iego oddáne było/ miáłá być wielka odmiáná. CzechRozm 180v, 35v.

ofiarownictwo czyje [przez kogo wykonywane] (2): A (ták) ty y ſynowie twoi ſtobą będziećie ſtrzec ofiárownictwá wáſzego/ wkáżdey rzecży ołtarzá BudBib Num 18/7, Num 18/1.

ofiarownictwo czyje [= komu służące] (1): zrzućił Solomon Awiáthárá z ofiárownictwá Iehowy [ne esset sacerdos Domini] BudBib 3.Reg 2/27.

W połączeniu szeregowym (1): Nád to y proroctwá wſzyſtkie/ y rzecż poſpolita Izráelſka ćieleſna/ y kroleſtwo y ofiárownictwo/ miáſto/ kosćioł/ ſkrzyniá przymierza/ ofiáry/ Efod/ y wſzyſtko nabożeńſtwo zniſzcżáło. CzechRozm 143.

[Zwrot: »święcić [kogo komu] na ofiarownictwo«: ZAŚ tá (ieſt) rzecż/ ktorą vcżyniſz im/ świecąc mi ie ná ofiárownictwo [ad sacerdotio fungendum mihi] BudBib Ex 29/1 (Linde).]
Wyrażenia: »ofiarownictwo Aaronowskie« (1): CzechRozm 165 cf Szereg.

»ofiarownictwo lewickie« (1): CzechRozm 165 cf Szereg.

»nawyższe ofiarownictwo« = summum sacerdotium PolAnt (2): Wziąwſzy tedy mándaty od krolá/ przyſzedł do Ieruzálemá nie przynoſząc zſobą nic godnego ku nawyſzſſemu ofiárownictwu ále myſl ſrogą á okrutną BudBib 2.Mach 4/25, 2.Mach 4/24.

»sprawca ofiarownictwa« = zastępca arcykapłana (1): Y zoſtáwił Menelaus ſprawcą ofiárownictwá [summi sacerdotii successorem] po ſobie Liſymáchá brátá ſwego BudBib 2.Mach 4/29.

Szereg: »ofiara i ofiarownictwo« (1): Ofiáry też one zakonne: y Ofiárownictwo Lewickie ábo Aaronowſkie zniſzcżáły. CzechRozm 165.
b. O roli i powołaniu Chrystusa (24): Który [Chrystus] był záraz po ſtworzeniu świátá narodowi ludzkiemu obiecány: ktorego ofiárownictwá pocżątku pewnego/ y dokońcżenia piſmo święte nie opiſuie. CzechRozm 35v, 35v [2 r.], 181v [2 r.]; Ktore páſterſtwo z ſtrony ofiárownictwá przycżyta pánu Chriſtuſowi Piſarz liſtu do Hebreow CzechEp 332, 332.

ofiarownictwo czyje [w tym: ai poss (9), G pron (2)] (11): o kroleſtwie też y Ofiárownictwie iego/ ták że y o vſpráwiedliwieniu náſzym przezeń odpowiedał CzechRozm 224v, 181. Cf »ofiarownictwo Chrystusowe«.

W połączeniu szeregowym (1): tedy też tám koniec będźie kroleſtwá/ ofiárownictwá y pośrzednictwá Chriſtuſowego. CzechRozm 182.

W charakterystycznych połączeniach: ofiarownictwo nieprzestępne (2), nieskończone na ziemi, ktore od Boga jest włożone; ofiarownictwa koniec (dokończenie) (2), początek (pewny) (2), ustawiczność; ofiarownictwa dostać (3).

Wyrażenia: »ofiarownictwo Chrystusowe« (9): iuż w onym to Melchiſedeku iáko pod pewną figurą Bog pokázował iákie miáło być ofiárownictwo (á nie vrodzenie) Chriſtuſowo CzechRozm 35; O Ofiárownictwie Chriſtuſowym duchownym. CzechRozm 180v marg; Kroleſtwu y Ofiárownictwu Chriſtuſowemu ieſt ná odpor złe mniemánie Papieſkie y Luterſkie o ćiele Chriſtuſowym z chlebá vcżynionym. CzechRozm **v, 35, 182, 262v, 264v [2 r.], **3v.

»ofiarownictwo cielesne« (1): iż iáko kroleſtwo/ o ktorym ſie iuż mowiło/ tákże też y Ofiárownictwo/ nie miáło być ćieleſne/ ále duchowne. CzechRozm 181.

»ofiarownictwo duchowne« [szyk 6:1] (7): dla tego duchownym kroleſtwem y Ofiárownictwem názywaſz vrząd Iezuſow/ ábyś gi wiecżnym á końcá żadnego nie máiącym pokazał CzechRozm 181, Av, 180v marg, 181, 262v, 264v, **3v.

»ofiarownictwo wieczne« [szyk 1:1] (2): CzechRozm 181v; iż (ofiárownik náſz) ná wieki trwa/ przetoż też wiecżne ofiárownictwo ma CzechEp 329.

Szereg: »(jako) królestwo (także też) i (ani) ofiarownictwo« (10): Co ieſli prawdá ieſt/ tedy kroleſtwo to iego/ á po gotowiu y Ofiárownictwo/ wiecżne nie może być CzechRozm 181v; ieſliby wykład twoy ſtać miał/ tedyby ſie im obáliło Kroleſtwo y Ofiárownictwo duchowne Chriſtuſowe. CzechRozm 262v, Av, 181 [2 r.], 193, 224v, 264v [2 r.], **v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
2. coll. Ogół, pewna grupa kapłanów; przen: wszyscy wierni (5):

W połączeniu szeregowym (1): ktorzy ſie [...] ſtáli świętym Ofiárownictwem/ [...] będąc/ mowię/ narodem wybránym/ krolewſkim Ofiárownictwem/ narodem świętym/ ludem oſwobodzonym CzechRozm 249v.

Wyrażenia: »ofiarownictwo duchowne« (1): ále/ áby będąc Ofiárownictwem duchownym/ przez Chriſtuſá Bogu duchowne ofiáry ofiárowáli CzechEp 101.

»krolewskie ofiarownictwo« (1): CzechRozm 249v cf W połączeniu szeregowym.

»ofiarownictwo święte« [szyk 2:1] (3): CzechRozm 249v; CzechEp 290; y wy iáko żywe kámienie buduyćie ſię/ dom duchowny/ ofiárownictwo święte/ ku przynoſzeniu duchownych ofiar etc. NiemObr 34.

Szereg: »dom duchowny, (i) ofiarownictwo święte« (2): ábyſmy ſię domem duchownym ſtali y ofiárownictwem ś. ku ofiárowaniu duchownych ofiar CzechEp 290; NiemObr 34.

Synonimy: duchowieństwo, kapłaństwo.

Cf OFIARNICTWO

AŻ