« Poprzednie hasło: KAPŁAŃSKI | Następne hasło: 1. KAPŁON » |
KAPŁAŃSTWO (348) sb n
Oba a oraz o jasne (w tym w pierwszym a 9 r., w drugim 10 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | kapłaństwo | |
G | kapłaństwa | |
D | kapłaństwu | |
A | kapłaństwo | kapłaństwa |
I | kapłaństwem | kapłaństwy |
L | kapłaństwie |
sg N kapłaństwo (101). ◊ G kapłaństwa (78). ◊ D kapłaństwu (3). ◊ A kapłaństwo (119). ◊ I kapłaństwem (18); -em (3), -(e)m (15). ◊ L kapłaństwie (26). ◊ pl A kapłaństwa (2). ◊ I kapłaństwy (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) – XVII w.
- 1. Instytucja, urząd, godność kapłańska (301)
- 2. Sakrament kapłaństwa (21)
- 3. Coll. Ogół, pewna grupa kapłanów, duchowienstwo (22)
- 4. Uposażenie kapłana (3)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (1)
W przeciwstawieniach: »krolestwo (2), państwo ... kapłaństwo« (3): potestas iurisdicionis, mocz panstwa; potestas ordinis, caplanstwa BartBydg 77b; OrzQuin K3v; W zakonie nowym pierwſze kápłáńſtwo niźli kroleſtwo. SkarKazSej 679b marg.
»kapłaństwo Mojzeszowe« (1): lecz ſkoro ſkáżony ieſt kośćioł y kápłáńſtwo Moyzeſzowe vpádło/ záraz vczniowie Apoſtolſcy kápłanámi ſię zwáli SkarKaz 608a.
»kapłaństwo nowego zakonu, nowe« [szyk 12 : 3] (13 : 2): BiałKat 366 marg; A iáko ná krzyżu Pan Chriſtus ofiárom Aaronowym koniec vcżynił/ ták ná oſtátniey Wiecżerzy nowe kápłáńſtwo/ y nową ofiárę poſtánowił/ wedle obrzędu Melchiſedechowego. WujJud 150, 147v [2 r.], 237v, Mm3; SkarŻyw 113, 284 [3 r.], 362, 493 marg; Kápłáńſtwo nowego zakonu więtſze ma przywileie niżli ono ſtáre. WujNT Zzzzz2, 183 marg, 184.
»kapłaństwo według obrzędu Aaronowego« (1): Naprzod/ że miáły vſtáć ofiáry żydowſkie/ y ſtáre ono kápłáńſtwo/ według obrzędu Aaronowego/ ktorego ſam lud żydowſki vżywał. WujJud 237v.
»kapłaństwo wedle (a. według) obrzędu Melchisedechowego« (3): Druga/ że po nim miáło náſtáć nowe á wiecżne kápłáńſtwo/ wedle obrzędu Melchiſedechowego WujJud 237v, 150; WujNT 765.
»kapłaństwo rzymskie« (1): Odrzucamy tedy ná ſtronę wſzyſtko kápłáńſtwo Rzymſkie WujJudConf 147.
»kapłaństwo starego zakonu, stare, zakonne« [szyk 16 : 3] (14 : 4 : 1): LubPs Z3v; BiałKat 366 marg; Prawdá/ nie tákie ieſt kápłáńſtwo ſtárego zakonu/ iáko ieſt nowego. WujJud 147v, 147v [2 r.], 237v, Mm3 [2 r.]; WujJudConf 147; SkarŻyw 284 marg, 362; LatHar 195; Cielec [figuruje] Lukaſzá; iż opiſał kápłáńſtwo Páná Chriſtuſowe/ poczynáiąc Ewángelią od zakonnego kápłáńſtwá w ktorym ofiárowánie ćielcow było poſpolite. WujNT 850, 354, 751, 766, Zzzzz2 [2 r.]; SkarKaz 608a. [Cf c.α. »kapłaństwo (Pana) Chrystusowe« WujNT 766].
»kapłaństwo święte« (2): OrzQuin V v; Nawyſzſza tych ieſt głowá kápłáńſtwo święte/ ná ktorym ſą poſpolićie ći/ ktorzy wdziewictwie żyią SkarŻyw 457.
»kapłaństwo wieczne« [szyk 1 : 1] (2): bo nie Królom Króleſtwo Pan Bóg/ ále Kápłanom Kápłáńſtwo wieczné być poprzyśiągł OrzQuin K3v; WujJud 237v.
»kapłaństwo żydowskie« (2): [prorokując] iż ono kápłáńſtwo Zydowſkie obłudne y śćienie pobieloney podobne/ miáło iuż być obálone y zepſowáne WujNT 492, 493.
»kapłaństwo i (a) ofiara (i zakon a. sprawowanie sakramentu)« [szyk 6 : 3] (9): KromRozm II l; Wſzák y ſam Luter wyznawa/ że mu Dyabeł wywodow y árgumentow dodał/ ktorymiby on y Kápłáńſtwo y Ofiárę wywroćić miał. WujJud 7, 148v marg, 150, 237v; SkarŻyw 284; SkarKaz 155b, 275b, 607b.
»państwo i kapłaństwo« (1): To ieſt będą zeſromoceni ſtraciwſzi ziemię, pańſtwo y kápłáńſtwo ſwoie WróbŻołt L6. [Ponadto w przeciwstawieniu 1 r.].
»reliija i (albo) kapłaństwo« (3): chćiał P. Bog mieć religią ábo kápłáńſtwo/ gdy ie ták ochrzćił y názwał SkarKazSej 677b, 678b, 682a.
»wiara i kapłaństwo« (1): Teraz przed lat kiládźieśiąt náſtąpiły herezye na Kátholicką ś. wiárę/ ná ktorey to kroleſtwo záśiádło: y ná kápłáńſtwo/ do ktorego tá Rzeczpoſpolita przywiązána ieſt/ iády [...] ſwoie podnoſząc SkarKazSej 681b.
kapłaństwo czyje [w tym: pron poss (8), G pron (5), ai poss (4)] (17): Tem obycżáyem też y ći kthorzy będąc kápłanmi/ kápłáńſtwá ſwego nye przyſtrzegáyą [...] vtrácą práwá á dobrá kápłáńſtwá ſwego. GliczKsiąż O5v, O8; nieczekay nic od Bogá/ áni duſzy/ áni ćiáłu pożytecznégo ſobie/ iedno przez tego Páſtyrzá/ y przez zacné Kápłáńſtwo iego OrzQuin Gv, K3; RejPos 295; SkarJedn 47, SkarŻyw 492 [2 r.], 493 [2 r.]; CzechEp 15, 58; Máttheuſz iáko o człowiecze piſáć poczyna Lukaſz od kápłáńſtwá Zácháryaſzowego WujNT 300, 98; SkarKaz 156a, 241a.
W charakterystycznyeh połączeniach: kapłaństwo dane (2), dopuszcza (3); kapłaństwa odsądzić, pożywać (2), przystrzegać (2), zbyć; kapłaństwo da(wa)ć (3), odjąć (2), odzierżeć (2), przyjąć, tracić, wziąć (2); prawo do kapłaństwa (2); do kapłaństwa przyść, przypuszczać; na kapłaństwo da(wa)ć (2), dopuszczać (przypuszczać) (4), pasować (2), przyjąć (przyjęty) (2), stawić (stawiony) (4), wieść, wsadzić; godny na kapłaństwo (2), moc (2); o kapłaństwo starać się; udać się w kapłaństwo; w kapłaństwie postanowić; towarzysz w kapłaństwie (2).
»pomazać, pomazanie na kapłaństwo« (1 : 1): BielKron L1112; Do tego vbioru kazał P. Bog Moyżeſzowi vcżynić zmirry/ cynámonu/ ztrćiny wonney/ z káſyey y z oliwy/ oleiek drogi/ y pomázáć im Aaroná y ſyny iego ná kápłáńſtwo. SkarŻyw 491.
»sprawować kapłaństwo; sprawowanie kapłaństwa« [szyk zmienny] (1 : 4): Przytym też y Száty ku ſłużbie przyſłuſzáiące/ y vbior ſwięty Aaroná kápłaná z ſzátámi Synow iego/ ku ſpráwowániu kápłáńſtwá [ad fungendum sacerdotio]. BibRadz Ex 31/10; SkarJedn 236; Acż kapłáńſtwá prze wielką pokorę ſwoię [...] nigdy ſpráwowáć niechćiał SkarŻyw 118, 457, 493.
»na kapłaństwo święcić (a. poświęcić, a. poświęcać) (się), (był) (po)święcon(y)« = initiari (sacris ordinibus); initiatus sacris Mącz [szyk zmienny] (13 : 7): KromRozm III I4, I4v, L2v, M3, N5v; GliczKsiąż O4v [2 r.]; BielKron 24v, 36, 462; Mącz 105b, 170c [2 r.]; KuczbKat 245; WujJud 170; RejPosRozpr c; Gdy ná Kápłáńſtwo y inne Stany Duchownę [!] Włádykowie święcą/ żadną miárą bez pieniędzy być nie może SkarJedn 347; Przytym pokázuie/ z iáką oſtrożnośćią/ y iákie perſony ma ná kápłáńſtwo poświęcáć WujNT 719, Tim 5 arg, s. 742.
»zrzucić, złożyć, zrzucon(y) (był) z kapłaństwa« = elongatus (est) a sacerdotio PolAnt [szyk zmienny] (3 : 1 : 1): KrowObr 230; Tedy Menelauſá zlożono z kápłáńſtwá [amotus est a sacerdotio] ná ktorego inieyſce wſtąpił Liſymáchus brát iego Leop 2.Mach 4/29, 2.Esdr 7 arg; BibRadz 1.Esdr 2/62; SkarKaz 417b.
»kapłaństwo nawyższe« = sacerdotium Vulg [szyk 3 : 3] (6): BibRadz 1.Mach 11/57, 14/27, 2.Mach 15/12; Potym Pompeius wzyął Ieruzálem/ á Hirkanowi dał nawyzſze kápłáńſtwo BielKron 118v, 118v, 128.
»powołan na kapłaństwo; powołanie do kapłaństwa« (1 : 1): znaydzieſz w ſpráwach Apoſtolſkich iáko Máciey ſwięty był powołan ná kápłáńſtwo po śmierći Iudaſzowey. RejAp 88v; SkarJedn 30.
»urząd kapłaństwa« (2): Abowiem ſię mu thák dáło widźieć/ Iż Oniaſz kthory przed tym był ná vrzędźie nawyżſzego kápłáńſtwá [qui fuerat summus sacerdos Vulg] [...] ſię modlił zá wſzytko zgromádzenie Zydowſkie wyćiągnąwſzy ręce ſwe. BibRadz 2.Mach 15/12; BiałKat 126.
»na kapłaństwo wezwany, wezwanie« [szyk 1 : 1] (1 : 1): Ale iżeſmy o Mſzéy/ y o ćiele páńſkim gadáli/ móẃmy teraz o Kápłáńſtwie; ieſli obrządek wezwánia ná kápłáńſtwo/ ieſt świątość álbo nié. BiałKat 361; WujNT Xxxxx.
»kapłaństwo i dostojeństwo« (1): Papież tedy wielkie klątwy nań wydał/ kápłáńſtwo y doſtoieńſtwo thakież y dochod mu odiął BielKron 225.
»kapłaństwo abo duchowieństwo« (1): Mniema X. K. iż mu ſię godźi [...] gdyby ſam nie mogł dla kápłáńſtwá ſwego ábo duchowieńſtwá/ tego rękomá ſwymi wykonáć/ tedy to przez inſze ożynić CzechEp 15.
»kapłaństwo i krolestwo« (1): Tákież y Iákob Pátriárchá [...] y kápłáńſtwá y kroleſtwá oddał á błogoſłáwił inym ſynom ſwoim. RejPos 56v.
»kapłaństwo i małżeństwo« (1): naydzyem tho zárázem iż y kápłáńſtwo y małżeńſtwo ſą ſthany wyelkye/ zacne/ á bárzo dobre. GliczKsiąż O4.
»kapłaństwo, (i) nauka (i sprawowanie sakramentow)« (3): Ták było wſtárym zakonie/ Aaron od ſamego Bogá moc wziął nákápłáńſtwo y náukę ludu Bożego SkarJedn 30, 30, 47.
»kapłaństwo i urząd« (1): We wſzytkim tym ſtrofowániu pilnie obácz/ iż Pan Zbáwićiel náſz nigdy żadnego kápłaná nie gánił/ áni ſtrofował dla ſtanu iego: to ieſt/ dla kápłáńſtwá/ y vrzędu iego. WujNT 98.
kapłaństwo czyje (3): A toć ieſt kápłáńſtwo náſze/ á thoć ſą wdzięcżne ofiáry v Páná náſzego RejAp 8v, 8v marg, Dd4.
»pomazany na kapłaństwo« (1): KarnNap C cf »kałaństwo duchowne«.
kapłaństwo czyje [w tym: ai: Aaronowe, Melchisedechowe (5), G sb: Aarona, Melchisedecha (2), G pron (2)] (9): SkarŻyw 493; Druga/ iż iuż czás był przyſzedł/ ktorego ono kápłáńſtwo Aaronowe vſtáć/ á nowe ſię według porządku Melchiſedechowego zácząć miáło. WujNT 184, 751, 763; A iż dwoie ieſt w piſmie kápłáńſtwo/ Aaroná y Melchiſedechá SkarKaz 155b; Druga byłá rożność miedzy temi kápłáńſtwy/ o ktorey ſzeroko Páweł ś. mowi/ iż kápłáńſtwo Melchiſedechá/ iednę tylo oſobę miáło SkarKaz 156b, 156b [3 r.].
kapłaństwo czyje [w tym: ai poss (22), G pron i sb (13), pron poss (2)] (37): WróbŻołt 117; KromRozm II e3v; KrowObr 213 [2 r.]; ieſli Pan Kryſtus vrząd ſwóy Kápłáńſki/ ſam tu między námi ná źiemi wſzyſtek/ przez właſné Kápłáńſtwo ſwé/ vſtáwicznie ſpráwuie/ czyli nié. OrzQuin Z2v; RejAp 110; RejPos 232v; BiałKat 343v; RejPosRozpr b4; Bo iákoby trwáło iego kápłáńſtwo/ gdyby co ofiárowáć nie miał? SkarKaz 156b, 156b [2 r.], 157a. Cf »kapłaństwo Chrystusowe«.
»kapłaństwo wedle Melchisedecha, porządku Melchisedechowego« (2 : 1): ofiárę ofiáruiąc ónę: w kthóréyby záchowáli wieczné kápłáńſtwo Chryſtuſá Páná/ wedle porządku Melchiſédechowégo. BiałKat 366; SkarKaz 155a, Ooooc.
»wieczne (a. wiekuiste) kapłaństwo« [szyk 10 : 4] (14): Iż Pan Bog náſz wiecżne kápłáńſtwo ſwe/ koścyoł ſwoy/ rządźić racży ſwiętym ſwym ſłowem przez wierne náucżycyele. LubPs aa3 marg; KrowObr 181, 181v, 209v [2 r.], 210v, 213 [2 r.]; RejAp 110; RejPos 232v; BiałKat 366; WujJudConf 148; ále ten iż ná wieki trwa/ ma kápłáńſtwo wiekuiſte [sempiternum sacerdotium]. WujNT Hebr 7/24; SkarKaz 156b.
»kapłaństwo i ofiara« (2): Kápłáńſtwo Chryſtuſowe ná krzyżu y ofiárá zwierzchna y wnętrzna SkarKaz Ooooc, Ooooc.
W połączeniach szeregowych (5): Wyznawam też/ że ieſt śiedm prawdźiwie a właſnie Sákrámentow nowego Zakonu [...]: Krzeſt/ Bierzmowánie/ Ciáło Páńſkie/ Pokutę/ Oſtátnie pomázánie/ Kápłáńſtwo/ y Máłżeńſtwo WujJud 26, 26, 166; LatHar ++ 8v; przetoż krzeſt raz przyięty nie ma być powtorzony: iáko y bierzmowánie y kápłáńſtwo WujNT 626.
»kapłaństwo abo poświęcenie« (1): Przetoż nie tylko bierzmowánie iákoſmy wyżſzey przypomnieli/ ále y kápłáńſtwo ábo poświęcenie Biſkupow/ kápłanow/ diákonow y poddiákonow rąk wkłádániem ieſt názwáne. WujNT 453.
»kapłaństwo święte« = sacerdotium sanctum Vulg (3): cy ſą ſwiętim żywym koſciolem Chriſtuſſowym y członki chriſtuſſowymy oblubieńczą chriſtuſſową/ braſtwem y kaplańſtwem ſwiętim/ y cialem Chriſtuſſowym SeklKat Qv; WujNT 1.Petr 2/5, s. 801.
Synonimy: l.b. duchowieństwo; 2. ordynowanie; 3. duchowieństwo, księża; 4. beneficyjum.
RS