[zaloguj się]
[pdf]

OMAWIAĆ SIĘ (7) vb impf

się (5), sie (2).

o oraz drugie a jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
inf omåwiać się
indicativus
praes
sg
3 omåwiå się
praet
sg pl
3 m omåwiåł się m pers omåwiåli się

inf omåwiać się (1). ◊ praes 3 sg omåwiå się (2). ◊ praet 3 sg m omåwiåł się (2). ◊ [3 pl m pers omåwiåli się.] ◊ part praet act omåwiając się (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. obmowić.

Usprawiedliwiać się, tłumaczyć się z czego (7): BielKron 224; Ktorzy/ gdy ich kto z ich prześládowánia y mordow nápomina/ [...] ták ſię więc zwykli omawiáć. Nie idzieć nam o náſzę prywatę [...] ále tylko o ſámę chwałę Bożą. CzechEp 46; [Omawiali się i z prośbą, iż tak długo odpowiedzi nie dali dla rozmaitego zatrudnienia AktaSynod I 200].

omawiać się komu (1): w ktorym piſániu/ X.K. omawiał ſię P. Chyckiemu/ iż z Miniſtrem náſzym rozmowy mieć niechćiał NiemObr 23.

omawiać się w czym (4): Puśćiwſzy imo ſię [...] mnie ſámego [...] Beſtyią názywánie/ ktorą práwie nápełnił Wędźidło ſwoie (choćiaż ſię w tym omawia/ ſed veror ne Crocodili ſint lachrymae) CzechEp 53, 326. Cf Ze zdaniem dopełnieniowym.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: w tym (2); co, iż (2)] (3): tedi zebi [...] poſlala yey m. posla do Czessarza Thureczkiego omawyayacz sye wtim czo teras sye ſtalo yz niezyey m. wolyey a checzy ta rzecz poſzla LibLeg 11/43v; iáko máło nie tákże mowi X.K. omawiáiąc ſię w tym iż mię beſtyą názywa CzechEp 47; NiemObr 23.

Synonimy: oczyściać się, sprawiać się.

Formacje współrdzenne cf MOWIĆ.

Cf OBMAWIAĆ SIĘ

AK