OMYWAĆ SIĘ (9) vb impf
sie (7), się (2).
o jasne.
Fleksja
| indicativus |
|
praes
|
|
sg |
pl |
| 1 |
|
omywåmy się |
| 3 |
omywå się |
omywają się |
| imperativus |
|
sg |
pl |
| 2 |
|
omywåjcie się |
| 3 |
niechåj omywå się |
|
praes 3 sg omywå się (2). ◊ 1 pl omywåmy się (1). ◊ 3 pl omywają się (2). ◊ praet 3 sg m omywåł się (2). ◊ imp 3 sg niechåj omywå się (1). ◊ 2 pl omywåjcie się (1).
Sł stp s.v. omywać, Cn, Linde brak.
1.
Czynić się czystym za pomocą wody lub innej cieczy;
balneare, lavare HistAl (8):
gdy ſie to ſamiczy przyda, natychmiaſt do ciekączey wody leci y omywa ſie. FalZioł IV 20c.
omywać się w czym (2): Przydáło ſie woley iego że ſie omywał w oney rzece HistAl E2, E2.
Szereg: »omywać się abo kąpać« (1): Iako ſye Alexander omywał abo kąpał w rzece [balneavit in flumine] HistAl E2.
W przen (1): Mouy bog przeſz yſayaſſa omyuayczye ſyą a czyſty bądzczye PatKaz III 144.
a. Kąpać się w celach leczniczych [w czym] (1): To wſzytko vwarz w deſzcżowey wodzie, w tey ſie rodzącza niechay omywa. FalZioł V 33v.
b.
Rytualnie lub symbolicznie oczyszczać się wodą (3):
Ná Krzcie śie omywamy/ po Krzćie śie zmocniamy KuczbKat 150.
omywać się czym (1): KrowObr 72 cf »omywać się albo kropić«.
omywać się w czym (1): Ieſt też tám [w Mekce] ſtudnicá s ktorey ludźie biorą wodę ku zgłádzeniu grzechow/ tákież ſie w niey omywáią od ſthop áż do wierzchu głowy BielKron 457.
Szereg: »omywać się albo kropić« (1): Abowiem kiedy do kośćiołá ſwego duchy nietzyſte chwalić idą/ tedy ſię naprzod przed kośćiołem wodą omywáią álbo kropią. KrowObr 72.
2.
W funkcji strony biernej: Być skraplanym; w przen (1):
Zwrot: peryf. »kielichem się omywać« = pić (1): Bo więc nie bárzo tákié wotum ſuché bywa/ Gdy ſye częſto ſoſnowym kielichem omywa. PudłFr 55.
Synonimy: 1. kąpać się; b. kropić się.
Formacje współrdzenne cf MYĆ.
Cf OBMYWAĆ SIĘ
MMk