[zaloguj się]

ROZŁOMIĆ (3) vb pf

rozłomić (2), rozłąmić (1); rozłomić : rozłąmić SkarŻyw (1:1).

Oba o jasne.

Fleksja
inf rozłomić
praet
sg pl
3 m rozłomił m pers rozłomili
imperativus
pl
2 rozł(o)(m)my
3 niech rozłąmią

[inf rozłomić.]praet 3 sg m rozłomił (1).3 pl m pers rozłomili (1).imp [2 pl rozł(o)(m)my.]3 pl niech rozłąmią (1).[part praet act rozłomiwszy.]

stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Łamiąc, podzielić na części [w tym: co (3), [czego]] (3): a [gospodarz] przed onym kowalem rozłomił on krepel [tj. nadziewany placek] y rzekł: [...] HistRzym 121v; [Rozłommy przekowy ich/ y zdrzućmy od nas iárzmo ich. PsKrak 1532 2/3; UrzędowHerb 265a].
Zwrot: »na poły rozłomić« (1): Y ták ſię długo cżeſtuiąc/ [św. Paweł i św. Antoni] chleb ná poły rozłomili y iedli/ y wody ſię oney náchyliwſzy z ſamey rzecżki napili. SkarŻyw 51.
[Szereg: »rozedrzeć albo rozłomić«: názbyt ſtára [jest salsa, tj. sos]/ kiedy ſye [...] pleśnią zepſuie/ ták/ iż ią rozdárſzy álbo rozłomiwſzy z niey kurzy OczkoPrzymiot 115.]
Przen (1):
Zwrot: »rozłomić chleb« = objaśnić [szyk zmienny] (1): A pokorny ſyn poſłuſzeńſtwá ták rzecże: Niemnie Bibliją y piſmo zakonne/ ále kſiężey y ſtárſzym moim od Bogá wręce dano [...]: im ięzyk á mnie vcho kazano gotowe mieć: chleb to twárdy/ niech mi go Apoſtołowie rozłąmią SkarŻyw A5; [ErazmNow 74v].

Formacje współrdzenne cf ŁAMAĆ.

Cf [ROZŁOMIENIE]

PP