« Poprzednie hasło: OPAŁ | Następne hasło: [OPAŁANIE] » |
OPAŁAĆ (4) vb impf
-p- (3), -pp- (1), -ł- (3), -łł- (1).
o oraz drugie a jasne; w pierwszym a wahania.
Fleksja
inf | opałać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | opałåm | ||
3 | opåłają |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | opałali |
inf opałać (1). ◊ praes 1 sg opałåm (3). ◊ [3 pl opåłają.] ◊ [praet 3 pl m pers opałali.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII w.
Znaczenia
1. Wiać zboże, tzn. wytrząsać z niego plewy, zanieczyszczenia i pył; vannere Mącz, Calep, Cn; evannere Calep; evallere Cn (3): Mącz 475b; Euanno – Opałąm Calep 375, 1101b; [Opałam/ Ventilo, cribro Volck Ppp2].
2. Wstrząsać, chwiać (1): Schwingen. Kiwać. Opáłáć. Chwiać. Vibrare, librare. Calag 434a.
[Przen: Roztrząsać (z czes. opálati) [co]: Wspomnieli naprzód colloquium lipnickie wszystko a odpowiedź bracką opalali [lege: opałali] przy niektórych artykulech AktaSynod II 97.]
3. [Bić, okładać [kogo czym]: Ia niechce z Królem mówić: á téż niedawáią Márſzałkowie: wytártych kiiem opałáią. Albertus C2 (Linde).]
Synonimy: 1. wytrząsać; 2. chwiać, kiwać; 3. bić, okładać, uderzać.
Formacje współrdzenne: wyopałać, wypałać, zopałać.
Cf [OPAŁANIE]
IM