![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: OPARKANIĆ | Następne hasło: [OPARKANION] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OPARKANIENIE (1) sb n
o oraz oba a prawdopodobnie jasne (tak w oparkanić); teksty nie oznaczają é.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | oparkanieni(e) |
| G | oparkanieniå |
sg N oparkanieni(e). ◊ [G oparkanieniå.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w. s.v. oparkanić.
Znaczenia
To, co ogradza, parkan: Sepimentum – Płot, opparkanienie. Calep 969b.
[Szereg: »ogrodzenie albo oparkanienie«: á pozwolenie zaś ogrodzenia álbo oparkanienia dworcow ieſt oſobliwie dla ludzi Rycerskich SzczerbSpecSax 247 (Linde).]
Cf OPARKANIĆ
IM