Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OPARKANIĆ

Następne hasło: [OPARKANION] »

OPARKANIENIE (1) sb n

o oraz oba a prawdopodobnie jasne (tak w oparkanić); teksty nie oznaczają é.

Fleksja

	sg
N	oparkanieni(e)
G	oparkanieniå

sg N oparkanieni(e). ◊ [G oparkanieniå.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w. s.v. oparkanić.

Znaczenia

To, co ogradza, parkan

To, co ogradza, parkan: Sepimentum – Płot, opparkanienie. Calep 969b.

[Szereg: »ogrodzenie albo oparkanienie«: á pozwolenie zaś ogrodzenia álbo oparkanienia dworcow ieſt oſobliwie dla ludzi Rycerskich SzczerbSpecSax 247 (Linde).]

Synonimy: parkan, płot.

Cf OPARKANIĆ