Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OPIEKALNY

Następne hasło: OPIEKANIE SIĘ »

OPIEKANIE (3) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é lub oznaczają niekonsekwentnie; o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w opieka); a jasne.

Fleksja

	sg
N	opiekani(e)
D	opiekaniu
A	opiekani(e)

sg N opiekani(e) (1). ◊ D opiekaniu (1). ◊ A opiekani(e) (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Troskliwe zajęcie się kimś, obrona, piecza, doglądanie, strzeżenie kogoś (1)
2. Nadzór prawny, kuratela, czuwanie nad mieniem i osobą niezdolną do samodzielnych działań; nadzór nad niepełnoletnim władcą i jego krajem (2)

1. Troskliwe zajęcie się kimś, obrona, piecza, doglądanie, strzeżenie kogoś [kogo (G)] (1):

Szereg: »opiekanie i opatrowanie« (1): Gdy iuſz ſyn on ich dobrze doroſł/ á ná opiekánie y opátrowánie mátki ſwey náſtąpić/ y Iozephá záſtąpić mogł: P. Bog teſz koronę y zapłátę dał Iozephowi SkarŻyw 245.

2. Nadzór prawny, kuratela, czuwanie nad mieniem i osobą niezdolną do samodzielnych działań; nadzór nad niepełnoletnim władcą i jego krajem (2): Fidei commissum, Testament/ Opiekánie. Mącz 126a.

opiekanie kogo (G) (1): po śmierći Almeryká krolá Ierozolimſkiego á Nárádyná kſiążęciá Dámáſzku/ Dámáſcenowie wezwáli Sáládyná Alkáirſkiego ku opiekániu dzyecięciá BielKron 179.

Synonimy cf OPIEKA.

Cf OPIEKA, OPIEKAĆ SIĘ, OPIEKUŃSTWO