« Poprzednie hasło: OPIERZGNĄĆ | Następne hasło: [OPIERZYĆ] » |
OPIERZONY (2) part praet act pf
Teksty nie oznaczają ó oraz é; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w o-).
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | opierzony | f | N | opierzonå |
pl | ||
---|---|---|
A | m pers | opierzon(e) |
sg [m N opierzony.] ◊ f N opierzonå (1). ◊ pl A m pers opierzon(e) (1).
Sł stp s.v. opierzyć, Cn brak, Linde XVII w. s.v. opierzyć.
Znaczenia
- 1. Pięknie odziany, noszący bogaty strój
(2)
- W przen (1)
- 2. [Obity, obudowany deskami]
1. Pięknie odziany, noszący bogaty strój (2): á to cobyś miał ná bębny ná ſurmy álbo na opierzone ſwáty vtráćić/ lepiey iż tym ſobie podpomożeſz goſpodárſtwá ſwego. RejZwierc 32.
W przen (1): Iuż tho cnotá opierzona/ Co muſzeniem zniewolona/ Lecż táka zacna y w niebie/ Co ſie ſwieći ſámá s ſiebie. RejZwierc 232.
2. [Obity, obudowany deskami [czym]: Wzgórę ganek w tej sieni, gontami opierzony LustrWpol I 65.]
Synonimy: opiękrzony, ozdobiony, przystrojony, upiększony, ustrojony.
TG