[zaloguj się]
[pdf]

ROZMIETYWAĆ (1) vb impf

rozmietywać, [rozmiatywać].

o, e oraz oba a jasne.

Fleksja
inf rozmietywać
indicativus
praes
pl
3 rozmiatywają

inf rozmietywać. ◊ [praes 3 pl rozmiatywają.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozmieść.

1. Rozrzucać [co]:
Zwrot: »statek domowy rozmietywać«: Iż ći którzy ſzukáią Soli Zamorzkiéy álbo krupiáſtéy/ zwykli ludźiom y poddánym ich krzywdy czynić y ſzkody [...]/ y wſzeláki ſtátek domowy ſzukáiąc rozmietywáć SarnStat 1175 [idem] [Konst 1576/175v].
2. [Niszczyć, burzyć [co]:
Szereg: »rozmiatywać, borzyć«: Poſleli ie ná woynę/ ćiągną/ y rozmiáthywáią gory borżą [demoliuntur] mury/ y wieże. Leop 3.Esdr 4/4 (Linde s.v. rozmieść).]

Synonimy cf 1. ROZMIATAĆ.

Formacje współrdzenne cf MIOTAĆ.

KO