Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OSIEROCIEĆ

Następne hasło: OSIEŚĆ »

OSIEROCONY (6) part praet pass pf

osierocony (5), osirocony (1); osierocony SkarŻyw (2), SarnStat (2), GosłCast; osirocony BartBydg.

Wszystkie o jasne; -é- SarnStat (2), -e- (1) GosłCast.

Fleksja

sg
m	N	osi(e)rocony	f	N	osieroconå
	D	osiéroconému		D

pl
N	m pers	osi(e)roc(e)ni

sg m N osi(e)rocony (2). ◊ D osiéroconému (2). ◊ f N osieroconå (1). ◊ pl N m pers osi(e)roc(e)ni (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. osierocić.

Znaczenia

1. Opuszczony przez kogoś bliskiego, osamotniony przez śmierć czyjąś; bez rodziców, owdowiały, bezdzietny (4)
2. Opuszczony, samotny, bezradny; ubogi (2)

1. Opuszczony przez kogoś bliskiego, osamotniony przez śmierć czyjąś; bez rodziców, owdowiały, bezdzietny; orbatus, viduatus BartBydg (4): BartBydg 103; A widząc iſz Kajm vćiekł od nich [od Adama i Ewy] y z żoną ſwoią śioſtrą iedną/ ktora mu náznáczona byłá/ á oni ośieroceni zoſtáli SkarŻyw 263; iáko Tygris/ gdy ośierocona/ Sczeniąt ſzuka GosłCast 60.

osierocony czym (1): A będąc ośierocony śmierćią rodzicow ſwoich/ weſpołek z śioſtrą málucżką [...]. SkarŻyw 55.

2. Opuszczony, samotny, bezradny; ubogi (2): iż gdyby Sędźia [...] vczynił ſkazánié przećiwko ośiéroconému człowiekowi [contra aliquem clientulum JanStat 643]/ [...] tedy tákowéy ſtronie/ przećiwko któréy ſkaźń wyſzłá/ wolno będźie do wysſzégo Sędźiégo odwołáć ſie. SarnStat 795 [idem] 806.

Synonimy: 1. opuszczony, pozostawiony, zostawiony; 2. opuszczony.

Cf OSIEROCIĆ